Czy widziałeś kiedykolwiek w sklepie lub gdzieś ozdobę kota machającego? Ten kot nazywa się wavedcat. Maneki Neko [招き猫] lub kot zapraszający, znany również jako kot powitalny i pieniężny. W tym artykule omówimy kilka ciekawostek i znaczeń.
Nie jest to rasa kota ani istota żywa, lecz rzeźba, zwykle wykonana z ceramiki, rzeźba przedstawia kota, zazwyczaj jednego Mikrofon (Japoński bobtail), który jest również uważany za kot sorte.
Zdecydowana większość ozdób w kształcie kotów, z uniesioną łapą i machającymi, jest umieszczana w sklepach, świątyniach, restauracjach, a nawet w domach, zazwyczaj przy wejściu, aby powitać gościa lub klienta.
Koty używane były do ochrony jedwabników przed szczurami, które żerowały na jedwabnikach. Wraz z upadkiem hodowli tych stworzeń, koty zostały uznane za amulet amulet يسrte dla pomyślności biznesowej.
Índice de Conteúdo
Gato da Sorte Japonês
Słowo manekineko - manekineko dosłownie oznacza machające lub zapraszające kota. Jeśli kot podnosi swoją prawą łapę, zaprasza cię do siebie. Jeśli podnosi lewą łapę, zaprasza osobę lub klienta.
Niektóre koty podnoszą obie ręce, ale wiele osób tego nie lubi, uważając to za zbytnią pazerność. Zwykle te koty mają trzy kolory, ale często są całkowicie białe, białe z czerwonym, białe z czarnym lub czerwonym i czarnym.
Te koty mogą być również znalezione w różowych, niebieskich i złotych kolorach, a ich znaczenia różnią się w zależności od koloru, takie jak "doskonalenie naukowe", "bezpieczeństwo drogowe" (niebieski) i "miłość" (różowy).
W dawnej Japonii czarny kot uważany jest za symbol odpędzający zło. Ponadto, machający czerwony ma znaczenie unikania chorób, ponieważ mówi się, że czerwony jest kolorem, który nie jest lubiany przez ospę i różyczkę.
Ponadto fakt, że znak Kanji fortuna jest napisany do góry nogami, wskazuje na pojawienie się podobnego znaku stamtąd, ponieważ pokonuje on fortuna.
Cechy Maneki Neko
Dzisiaj w kulturze popularnej maneki neko ma ten sam znaczenie, oznaczające szczęście, pieniądze i powitanie, ale jak wszystko inne, ich zastosowania i znaczenia się rozszerzyły. Oto kilka innych popularnych cech kotów szczęścia w Japonii.
- Niektóre są elektryczne, a łapa porusza się powoli;
- Maneki występuje w różnych kolorach, najczęstsze to biały, czarny, złoty i nawet czerwony;
- Oprócz rzeźby, można go znaleźć w postaci breloczków, skarbon, oczyszczaczy powietrza, doniczek do roślin i wielu innych przedmiotów;
- Prawa uniesiona noga przynosi pieniądze, a lewa uniesiona noga przyciąga klientów.
- Niektórzy mogą pomieszać gest Maneki, ale w rzeczywistości próbuje on przyciągnąć uwagę, trochę jakby wołając ludzi, a nie tylko machając;
- Skład najstarszych Maneki Neko może być wykonany z wytłoczonego drewna lub kamieni, ręcznie wykonanej porcelany lub żeliwa odlewanego, najdroższe mogą być z jadeitu i nawet złota.
Maneki neko można znaleźć na trzecich piętrach niektórych budynków, gdyż uważa się, że może mieć to związek z liczbą 3, ze względu na pomyślne właściwości. Maneki neko może również być używany jako amulet szczęścia, studenci często noszą go, aby osiągnąć dobre oceny i sukces w przyszłym życiu.
Kot z Marushime
Kot z Marushime [丸〆猫] to popularna ozdoba w postaci machającego kota z ceramiki Imado-yaki, znana na terenie Świątyni Asakusa i Świątyni Asakusa w Tokio. Wierzy się, że te miejsca i starożytne koty, które dziś są rzadkością, dały początek Maneki Neko.
To jest najstarszy model machającego kota, który naprawdę przypomina aktualny model. Kot siedzi na boku, zwracając głowę do przodu, a niektóre mogą leżeć.
Znak ideograficzny [〆] wokół tylnej części talii Kot z Marushime znaczy to zaokrąglenie pieniędzy i da fortuna. Te koty były popularne pod koniec okres Edozostały wykopaliskowano i potwierdzone jako najstarszy i najbardziej godny zaufania kot.
Artykuł jest dopiero w połowie, ale polecamy również przeczytanie:
Pochodzenie Maneki Neko - Machający Kot
Już widzieliśmy, że Maneki Neko prawdopodobnie wywodzi się z dawniej popularnego. kot Marushime. W rzeczywistości istnieje kilka teorii dotyczących pochodzenia machającego kota. Co powiesz na to, żebyśmy przyjrzeli się innym źródłom kota machającego z japońskiej sorte?
Pierwsze zapisy o Maneki-neko pojawiają się na wejściu Kalendarz buddyjski (kronika Edo) z 1852 roku. A Ukiyo-e z 1852 roku, przedstawiający obraźliwe rysunki na temat fikcyjnych osób, miejsc lub sytuacji. marushime-neko będzie sprzedawany w świątynia Senso-Ji, w Tokio.
Istnieją dowody na to, że Maneki-neko ubrane w kimono zostały rozdane w świątyni w Osace w tym czasie. To rodzi wiele teorii na temat pochodzenia Maneki-Neko, niektórzy upierają się, że było to w Tokio, inni upierają się przy Kioto.
Teoria Imado Ware
W geografii okresu Edo "Kalendarz Takee", Kaei 5 (1852), staruszka mieszkająca w Asakusa Hanakawado porzuciła swojego ukochanego kota z powodu swojej biedzie, ale kot pojawił się na poduszce we śnie i powiedział: Jeżeli zrobisz moją lalkę, będziesz miał potężną..
Wtedy przekształciła lalkę w kształcie kota w ceramikę Imado-yaki i sprzedała w świątyni Asakusa, która szybko zyskała popularność. Ponadto istnienie machającego kota wykonanego w technice Imado-yaki w okresie Edo można potwierdzić dzięki starożytnym tradycjom i znaleziskom archeologicznym, które odpowiadają opisowi. Kaei 5.
Ponadto, od początku ery Heisei, Świątynia Imado, poświęcona w Asakusa Imado, jest osiągana przez falę machających kotów. W głównym budynku świątyni można zobaczyć wielkiego machającego kota, ale nie ma na to żadnych historycznych dowodów.
Teoria Hotoku-ji - Teoria Hotoku-ji
Niektórzy twierdzą, że kot z talizmanem maneki-neko wywodzi się z świątyni Gotokuji w Setagaya-ku w Tokio. W okresie Edo, Ii Naotaka, drugi pan klanu Hikone, przechodził obok małej świątyni o nazwie Kotoku-in na drodze powrotnej z polowania na sokoliki.
W tamtym czasie kot należący do mnicha z klasztoru zrobił gest skinienia głową w kierunku klasztoru, więc feudalny pan i jego orszak zatrzymali się w klasztorze, aby odpocząć. Wtedy zaczęła się burza.
Naotaka był szczęśliwy, że uniknął deszczu, i w 1633 roku przekazał dużą sumę pieniędzy Kotokuanowi, wyznaczając go jako rodowy świątynię rodziny Ii w Edo, a Kotokuan przekształcił się w wielką świątynię Goutokuji.
Ok. Here's the translation: "Około połowa kolejnych panów feudalnych i ich oficjalnych komnat jest pochowana tutaj, tak jak grobowiec Ii Naosuke, pana feudalnego z końca okresu Edo, który został zamordowany w incydencie Sakuradamon-gai."
Kiedy umarł, mnich wybudował mu grobowiec. W późniejszych czasach na terenie świątyni zbudowano salę dla kotów, a postać kota unoszącego rękę została wykonana w formie rzeźby. Manekineko.
Jest jeszcze jedna historia o tym samym świątynia Goutokuji. Kiedy Naotaka i jego towarzysze schronili się przed deszczem pod drzewem w Świątyni Goutoku-ji, kot pomachał, by przyszli do świątyni. Kiedy Naotaka zbliżył się do kota, piorun uderzył w drzewo, pod którym się schronili przed deszczem.
W historii Naotaka podziękował i przekazał dużą sumę pieniędzy Goutokuji. Słynny bohater oparty na tych kotach to "Hiko-nyan", maskotka Zamku Hikone w mieście Hikone, w prowincji Shiga, dawny dom rodu Ii.
Zazwyczaj manekineko jest wyświetlany z prawą ręką lub lewą łapą, ale wszystkie manekineko sprzedawane na terenie Świątyni Gotokuji są wyświetlane z prawą łapą, bez żadnej torby.
Teoria Neko Jizo
Istnieje teoria, że miała swoje początki w Jiseiin w Shinjuku Ward w Tokio. Podczas bitwy pod Numabukurohara w Ekoda czarny kot pojawił się przed Ota Dokanem, gdy ten znalazł się w niekorzystnej sytuacji i był zagubiony, i skłonił go do przybycia do Jiseiin.
To doprowadziło do pomyślnego odrodzenia świątyni, a Ohta Dokan oddał posągowi Jizo dla kota, który rzekomo jest źródłem "Manekineko" poprzez kota Jizo.
Inna sprawa dotyczy tego, że bogaty kupiec stracił dziecko w okresie Edo i poświęcił posąg o twarzy kota Neko Jizo w świątyni Jiseiin, aby pomodlić się za spokój duszy jego dziecka. W każdym razie, to jest pochodzenie Neko Jizo, a nie Manekineko.
Inne teorie
Istnieje teoria, że sanktuarium Fushimi Inari Taisha w Fushimi-ku, w Kioto, jest miejscem narodzin. Istnieje wiele innych teorii, takich jak teoria pochodzenia Seiho-ji i teoria popularnego wierzenia w Toyoshima-ku, Tokio, nie jest jasne, która z nich jest poprawna.
Również istnieje teoria, że model machającego kota może wynikać z czynności czyszczenia sierści, którą koty wykonują. W języku angielskim ta czynność nazywana jest "grooming". pielęgnacja osobista alizowanie sierści (Kiedy kot zaczyna lizać swoje łapy).
istnieje japońska legendainnym chińskim przysłowiu mówi się, że kot myjący twarz oznacza nadchodzące deszcze.
Tokonyan - Wielki machający kot
W mieście Tokosuri w prowincji Aichi istnieje ulica o nazwie Tokoname Maneki Neko Douri - Tokoname Maneki Neko Douri z dworcem kolejowym i salą ceramiczną na miejscu. Na tym terenie znajduje się olbrzymi machający kot o nazwie e Tokonyan [とこにゃん].
"Tokonyan" ma 6,3 metra szerokości i 3,2 metra wysokości. Oprócz "Tokonyan" jest 39 machających kotów ceramicznych i 11 kotów ceramicznych na wystawie, wszystko po to, aby zareklamować największe miejsce produkcji kotów ceramicznych w Japonii.
Innym znanym obszarem produkcji jest miasto Seto w tej samej prowincji, głównie znane z produkcji ceramiki. Dodatkowo, w przedmieściach miasta Takasaki, w prefekturze Gunma, również jest produkowana.
Maneki Neko w Chinach - Chiński kot Maneki Neko
Nawet w Chinach można zobaczyć złotego kota machającego. Wiele z nich ma "owalny kształt" z lewą ręką uniesioną. Od czasu boomu na koty machające w japońskiej kulturze w latach 90., wiele sklepów na Tajwanie ma takie same kocie machające w swoich sklepach.
Koty machające są popularne w chińskim mieście Nowy Jork, USA, są powszechne w sklepach i restauracjach, nawet sprawiając, że niektórzy mylą acznado, który jest kotem do chińskich specialitit.
Koty ze "sorte" są również popularne w Stanach Zjednoczonych i są wytwarzane jako pamiątki i eksportowane do całego świata. Są one nazywane "koty powitalne", "koty ze "sorte"" i nawet koty dolara. Jednak kierunek machania łapą kota jest przeciwny do Japonii, ponieważ sposób machania w zachodnim świecie jest inny.
Bobtail japoński - Mi-ke - Rasa kota sorte
Japoński Bobhal Or Mikrofon [三毛] to rasa kota pochodząca z Japonii. Wierzono, że japoński rudybob ma hodowlę na wyspach japońskich od wieków. mikrofon Przynieś szczęście, szczęście i dobrobyt, mając największą reprezentację w japońskich świątyniach i placówkach, używając gościnnych.
Bobtail pojawił się w Japonii w VII wieku. Ta odmiana rasy prawdopodobnie przyszła z Chin, ponieważ Chiny wysyłają swoje koty do Japonii od ponad 1000 lat. Rasa stała się popularna w latach 90 dzięki wpływowi Stanów Zjednoczonych.
Nazwa Mikrofon [三 毛] podkreśla dokładnie jedną z jej cech. Numer 3 [三] reprezentuje ilość kolorów, jakie ma kot. Już [毛] reprezentuje twoje włosy. Wskazanie w ten sposób Mikrofon To dosłownie oznacza 3 kolory.
Aby dowiedzieć się więcej o rasie kotów za kocim da sorte, polecamy przeczytanie naszego a1TP30Pies o Mi-Ke - Japoński bobtail.
28 września - Dzień Maneki Neko
W dniu 29 września obchodzony jest "Dzień Koci, który Zaprasza" lub Dzień Manekineko [International Cat Day] ustanowiony przez Japonia Zaprosiła Klub Kotów certyfikowany przez Stowarzyszenie Japońskiej RocznicyW okolicach sobót i niedziel przed i po tym dniu odbywa się Festiwal... Maneki Neko Fuku jest wykonywany w miastach Ise w środę, Seto w Aichi, Shimabara w Nagasaki i wielu innych miastach.
Aby zakończyć, zostawimy wam film od naszego przyjaciela Crazy Japan TV:
