สำหรับนักเรียน ดา ภาษาญี่ปุ่นสิ่งสำคัญคือต้องทราบลักษณะและลักษณะเฉพาะของภาษาญี่ปุ่น วันนี้เราจะมาวิเคราะห์ประเด็นต่างๆที่คุณต้องเรียนรู้ก่อนเรียนภาษาญี่ปุ่นกฎการอ่านและการระบุตัวตน
ฉันสามารถใช้ฮิรางานะและคาตาคานะในคำเดียวกันได้หรือไม่?
ดัชนีเนื้อหา
แสดงสรุป
ลักษณะเฉพาะในการอ่านและออกเสียงภาษาญี่ปุ่น
- ในภาษาญี่ปุ่นการออกเสียงของ ร มันจะเหมือนกันเสมอตามที่ออกเสียงในคำว่าแพง ไม่ได้อยู่ RR ในภาษาญี่ปุ่น
- โอ H ไม่มีเสียงปิดเสียงเหมือนในภาษาโปรตุเกสจะออกเสียงเป็น รเท่ากับในคำภาษาอังกฤษ หิว;
- โอ และ ต้องออกเสียงด้วยเสียงปิดเหมือนในบทกวีและที่ไหน
- โอ W เป็นสระกึ่งและมีเสียงเทียบเท่ากับ U, ในขณะที่ Y มีเสียงเทียบเท่ากับ ผม;
- S มันมักจะฟ่อเสมอ SS และ Ç ของโปรตุเกส;
- J มีเสียงของ DJ เช่นเดียวกับคำคุณศัพท์;
- CH มีเสียงของ tch บ๊ายบาย;
- SH มีเสียงของ X หรือ CH เช่นเดียวกับใน ชา;
- GE และ GI ถ้าการออกเสียง เกว และ กุย;
- เมื่อเราพูดด้วยพยัญชนะสองตัวเช่น อิตเตกิมะสุระหว่าง T สองตัวนี้จะต้องมีการหยุดขยายเสียงสระหน้า
- เมื่อพบขีดเหนือสระในคำOkāsanแปลว่าสระเสียงยาวและสามารถพูดได้ว่า: Okaasan;
หากต้องการเจาะลึกลงไป การออกเสียงภาษาญี่ปุ่นคุณสามารถดูวิดีโอของเราด้านล่าง:
คุณสมบัติของฮิรางานะและคาตาคานะ
- จดหมาย つ ออกเสียง TSU และไม่มีอยู่ในภาษาโปรตุเกสของเรา
- เมื่อ つ มีขนาดเล็กระหว่างตัวอักษรเช่นเดียวกับในคำว่า: てきます （Ittekimasu), บ่งชี้ เสียงที่เกิดขึ้น;
- ร่องรอย ー ที่ คาตาคานะ นอกจากนี้ยังหมายถึงส่วนขยายของสระหน้า
- คนตัวเล็ก やゆよ เป็นเสียงที่หดตัวเช่น คยาคิวเคียว. (เราจะไม่ลงลึก);
- สระเสียงยาวจะถูกถอดเสียงด้วยการซ้ำกันของเสียงสระเช่นเดียวกับใน Okaasan (おかあさん);
- ในตัวอักษรญี่ปุ่นบรรทัดของพยางค์ ぎょうตามลำดับ A I U E O แตกต่างจากภาษาโปรตุเกสซึ่งเป็น AEIOU;
- เล็ก ๆ น้อย ๆ ฮิรางานะ พบในบางคำส่วนใหญ่ในคาราโอเกะหรือหนังสือบางเล่มซึ่งเป็นการออกเสียงของ คันจิ เป็นที่รู้จักกันในชื่อ ฟุริกานะ;
คุณสมบัติภาษาญี่ปุ่นอื่น ๆ
- ปัจจุบันภาษาญี่ปุ่นผสมคำศัพท์ภาษาอังกฤษหลายคำ
- ภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาที่เป็นทางการมากคุณต้องพูดอย่างสุภาพตามบุคคลนั้น ๆ
- ในภาษาญี่ปุ่นไม่มีการใช้พหูพจน์หรืออนาคตเช่นเดียวกับในภาษาโปรตุเกส
- หากคุณใช้มากเกินไป คำต่อท้าย พิเศษเมื่อพูดชื่อคนหรือบางสิ่ง
- ชื่อของผู้คนมักเป็นชื่อของอะไรก็ได้ผลไม้สิ่งของและอื่น ๆ
- ในภาษาญี่ปุ่นมีคำที่เหมือนกันหลายพันคำดังนั้นคุณควรใส่ใจกับบริบทของการสนทนา
- มันไม่มีระดับของการเสริมและการลดขนาด แต่มี คำต่อท้าย สำหรับสิ่งนี้;
- มีหลายพันรูปแบบของการนับโดยใช้;
- คำนามไม่แปรผันหรือขาด ประเภท แตกต่างกันสำหรับ ชายและหญิง;
- คำสามารถมีหลายความหมายและใช้การสะกดคำในรูปแบบเดียวกัน คันจิ;
- ภาษาญี่ปุ่นใช้ระบบ SOV ซึ่งคำกริยาจะอยู่ท้ายประโยคเสมอ
- Nihongo มีภาษาที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการโดยมีระดับลำดับชั้นที่แตกต่างกัน
แรงบันดาลใจบางส่วนในรายการนี้นำมาจากเอกสารประกอบคำบรรยายและไฟล์ พจนานุกรม Michaelis ที่ฉันขอแนะนำ:
ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับบทความสั้น ๆ เกี่ยวกับคุณสมบัติและลักษณะเฉพาะของภาษาญี่ปุ่น หากคุณชอบแบ่งปันบทความกับเพื่อน ๆ และแสดงความคิดเห็นของคุณ