Kojiki (古 事 記) jest uważany za najstarszą książkę w historii Japonii i jest również znana jako Furukotofumi. Pisanie reliktów znajduje się w starożytnym języku japońskim, takim jak użycie manyogana (japońskie pisanie z chińskimi postaciami używanymi w szóstym wieku).
Pisma Kojiki mają krótkie historie od 712 roku, kiedy ō na Yasumaro pokazał cesarzowej Gemmei. Są one przedstawiane w opowieściach również nadprzyrodzonych istot (bardzo podobnych do tych, którzy są przedstawiani w anime), opowieści oparte są na wcześniejszej wersji podobnej nazwy: Kujiki. Książka jest pełna piosenek i wierszy podzielonych na trzy tomy reprezentujące ich zamówienie: Kamitsumaki („Górna rolka”), Nakatsumaki („Middle Roll”) i Shimotsumaki („Lower Roller”).
W pierwszym Kojiki zawiera przedmowę, a koncentracja jedności znajduje się w Bogach, a także ich stworzeniu i narodzinach. W następnej książce mówi o historii Cesarz Jimmu (pierwszy japoński cesarz) i kończy raporty życia Cesarz õjin (15 ° Cesarz Japonii). Ale historie nie są uważane za prawdziwe, ponieważ ma mieszankę rzeczywistości z fikcją. Cesarze od 2. do 9 Japonii są cytowane, ale ich osiągnięcia nie są kompletne jak osiągnięcia innych.
Ostatnia jednostka książki podkreśla od 16 do 33. cesarzy, a różnica w stosunku do poprzednich tomów koijki jest to, że odnosi się do relacji z bogami, a cesarzy od 24 do 33º również ma informacje, które zostały tłumione.
Índice de Conteúdo
Historyczny kontekst Kojiki
Kojiki jest wstawiany w historycznym kontekście politycznego zjednoczenia i stratyfikacji społecznej w Japonii, które zakończyły się w 710.
Do upoważnienia do rozwoju Kojiki wykorzystano rejestrację genealogiczną rodziny królewskiej, taką jak legendy, tradycje, rękopisy, piosenki i inne, w których cały sąd skorzystałby z mistycznych narracji o dziełach, które zaczęły być napisane w 712 r. To pierwsze pisma koncentrujące się na Imperialnych Reignach i sukcesjach, po tym, jak mistyczne historie wyjaśniły pochodzenie wszystkiego.
Kojiki był przedmiotem studiów podczas 0 Período Edo, przez Norinaga Metoori (Scholar), który napisał badanie dzieła i nazwał ją Kojiki - den podzielony na 44 tomy. Miał angielski tłumaczenie o nazwie Basil Hall Chamberlain, ale ostatnie tłumaczenie Kojiki to 1968 tłumaczone przez Donalda Philippi.
ISE i Urabe są uważane za największe fragmenty Kojiki. ISE jest podzielony na manuskrypt Shinpukuji-bon (真 福 寺 本), 1371-1372 (starszy rękopis) i w rękopisach Dōka-bon (道果本).
O Dōka-bon (1381) jest jednym z trzech podziałów Dōka. Z Dōka-bon Pozostała tylko pierwsza połowa tomu pierwszego. Wtedy ma Dōshō-bon (道祥本) 1424, który ma również pierwszą objętość i niepowodzenia, a następnie Shun'yu-bon (春瑜 本) Pojedyncza objętość.
Mitologia przedstawiona w Kojiki
Japońska mitologia mówi o bogach i tym, jak sugerują, ich umiejętności, stworzenie wszystkiego, co mają we wszechświecie i historię cesarzy, którzy wspięli się na władzę. Niektórzy bogowie to słońce, księżyc, gwiazdy, deszcz, wiatr i rolnictwo i między innymi. Jest również omawiany o związek między dobrem a złem bóstw i samych ludzi.
Kojiki mówi, że główni bogowie to: Amenominakanushi (bóstwo, które przewodniczy wszechświatowi), Takamimusubi (bóstwo odpowiedzialne za siłę twórczą), Kamimusubi (bóstwo twórcze), Ushiashikabihikoji (boska Brotos i Junos) i Amanotokotachi ).
Oprócz tych bogów uznali głównych siedem pokoleń, w których w ostatnim wyłonieniu Izanagi i Izanami. Prefiks na początku ich nazwy IZA oznacza zaproszenie lub jazdę. Na końcu nazwy identyfikuje seks, będąc MI dla kobiet i męskich. Nie można osiągnąć konsensusu co do tego, co związek między nimi, jeśli byli braćmi, małżeństwem lub czymś innym.
Dla tych, którzy uważają, że Izanagi i Izanhaniiss para istnieje przekonanie, że ich związek doprowadził do pojawienia się wysp, japoński archipelag, w końcu, według cytatów, byli tymi, którzy mieli funkcję finalizacji stworzenia wszechświata. Były wydarzenia, które spowodowały narodziny Bogini Słońca i jej młodszego brata Boga grzmotu, w którym mieli konflikty ze sobą.
Jeśli zwrócisz szczególną uwagę na całkowitą narrację Kojiki, nawet przy wielkim mistycyzmie można zauważyć, że jest to historia z politycznymi interesami władców tamtych czasów, aby ludzie szanowali i przyjmowali władców z tej samej linii.
