ในปี 1912 โศกนาฏกรรมของเรือไททานิคได้ทำเครื่องหมายในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติอย่างลึกซึ้ง มีผู้เสียชีวิตมากกว่า 1,500 คนในการเดินทางที่โชคร้าย ในขณะที่มีผู้รอดชีวิตเพียงไม่กี่ร้อยคนที่สามารถเล่าประสบการณ์ของตนได้ ในบรรดาผู้รอดชีวิต มาซาบูมิ โฮโซโน ซึ่งเป็นชาวญี่ปุ่นเพียงคนเดียวบนเรือ ต้องเผชิญกับความเจ็บปวดจากการจมน้ำ และยังต้องเผชิญกับการตัดสินที่โหดร้ายจากสังคมของเขาเองอีกด้วย
เรื่องราวของ Masabumi ไม่ได้เกี่ยวกับการอยู่รอดเพียงอย่างเดียว แต่ยังเกี่ยวข้องกับวิธีที่ค่านิยมทางวัฒนธรรมและสังคมสามารถหล่อหลอมเรื่องราวส่วนบุคคล เขารอดชีวิตจากภัยพิบัติด้วยความปรารถนาเพียงอย่างเดียวที่จะกลับไปหาครอบครัวของเขา แต่เขากลับถูกเรียกว่าเป็นคนข coward ในประเทศบ้านเกิด ทำไมการตัดสินใจในการมีชีวิตอยู่ของเขาจึงสร้างความเกลียดชังมากมายเช่นนี้? มาสำรวจเส้นทางของเขา การวิพากษ์วิจารณ์ที่เขาได้รับ และผลกระทบของสิ่งนี้ต่อชีวิตของเขาและประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นกันเถอะ
สารบัญ
Masabumi Hosono เป็นใคร?
Masabumi Hosono เกิดในปี 1870 และก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ในทิตานิก เขามีชีวิตที่ธรรมดาในฐานะข้าราชการในญี่ปุ่น ขณะทำงานที่กระทรวงคมนาคม เขาได้ถูกส่งไปยังรัสเซียและอังกฤษเพื่อศึกษาเกี่ยวกับระบบรถไฟ เมื่อเขาเสร็จสิ้นภารกิจของเขา เขาตัดสินใจกลับญี่ปุ่นโดยขึ้นเรือที่มีชื่อเสียงที่สุดในยุคนั้น: RMS Titanic.
ในฐานะผู้โดยสารชั้นสอง มาซาบูมิอยู่บนเรือเมื่อมันชนกับภูเขาน้ำแข็งในวันที่ 14 เมษายน 1912 ในระหว่างที่ความโกลาหลเกิดขึ้นบนดาดฟ้า เขาเห็นโอกาสที่จะขึ้นไปบนเรือชูชีพหมายเลข 13 ซึ่งยังมีที่ว่างอยู่ ด้วยแรงกระตุ้นจากความปรารถนาที่จะได้พบกับภรรยาและลูก ๆ เขาจึงตัดสินใจที่จะช่วยชีวิตตัวเอง แต่การตัดสินใจนั้นก็ทำให้ชื่อเสียงของเขาถูกจารึกไปตลอดกาลเช่นกัน
น้ำหนักของการอยู่รอด
คำวิจารณ์ในญี่ปุ่น
ถึงแม้ว่าจะรอดชีวิตจากเหตุการณ์เรืออับปาง แต่การตอบรับเรื่องราวของเขาในญี่ปุ่นกลับไม่เป็นที่ต้อนรับอย่างที่ควร ในเวลานั้น คุณงามความดีของซามูไร— เช่น ความกล้าหาญ การเสียสละ และเกียรติยศ—ยังคงได้รับการชื่นชมอย่างมาก หลายคนเชื่อว่า Masabumi ควรต้องเสียสละเพื่อช่วยชีวิตคนอื่น เช่น ผู้หญิงและเด็ก
การเปรียบเทียบที่หลีกเลี่ยงไม่ได้คือกับบุคคลเช่น Benjamin Guggenheim นักธุรกิจชาวอเมริกันที่อ้างว่าได้ยอมรับความตายของเขาด้วยความมีเกียรติ โดยยอมให้ผู้อื่นขึ้นเรือช่วยชีวิต สำหรับนักวิจารณ์ชาวญี่ปุ่น การอยู่รอดของ Hosono ถือเป็นการทรยศต่อจริยธรรมของการเสียสละ
ผลกระทบในชีวิตของคุณ
ผลกระทบที่เกิดขึ้นนั้นร้ายแรง โฮโซโนะถูกเรียกว่าเป็นคนขลาดโดยสื่อ สูญเสียงานในหน่วยงานของรัฐและเผชิญกับการถูกกีดกันทางสังคมมาหลายปี ครอบครัวของเขาก็ประสบภัยด้วยเช่นกัน โดยถูกทำให้ขายหน้าในที่สาธารณะมานานหลายทศวรรษ ความกดดันทางจิตใจนี้ส่งผลกระทบอย่างยาวนาน แต่เขาสามารถฟื้นฟูชีวิตบางส่วนของเขาได้เมื่อเขาหางานในระบบรถไฟญี่ปุ่น
เฉพาะเมื่อเขาเสียชีวิตในปี 1939 และเมื่อภาพยนตร์ Titanic เข้าฉายในปี 1997 ประวัติศาสตร์ของเขาจึงเริ่มถูกประเมินค่าใหม่ รัฐบาลญี่ปุ่นในขณะนั้นได้ส่งคำขอโทษอย่างเป็นทางการไปยังครอบครัวของเขา โดยรับรู้ถึงการปฏิบัติที่ไม่เป็นธรรมต่อโฮโซโน。
ทำไมเขาถึงถูกวิจารณ์มากนัก?
บริบททางประวัติศาสตร์
ในต้นศตวรรษที่ 20 ญี่ปุ่นมีอิทธิพลอย่างมากจากค่านิยมชาตินิยม วัฒนธรรมญี่ปุ่นให้ความเคารพต่อการเสียสละและการมอบตนเอง ซึ่งเป็นแนวคิดที่ได้รับมาจากรหัสเกียรติยศของซามูไร bushido นอกจากนี้ ความทรงจำล่าสุดเกี่ยวกับการกระทำต่างๆ เช่น seppuku — การฆ่าตัวตายตามพิธีกรรมของซามูไร — และการโจมตีของคามิคาเซ่ในสงครามโลกครั้งที่สอง ยังเสริมสร้างความคาดหวังนี้ในการให้เกียรติสำคัญกว่าการมีชีวิตอยู่
โฮโซโน่ อย่างไรก็ตาม ได้กระทำตามสัญชาตญาณเหมือนกับมนุษย์คนอื่นๆ เขาไม่ได้ละเมิดกฎจริยธรรมสากลใดๆ แต่การกระทำของเขาถูกตัดสินตามเกณฑ์ทางวัฒนธรรมในยุคนั้น
มุมมองหนึ่ง
หากเราหยุดคิด เราจะตอบสนองอย่างไรในสถานการณ์ชีวิตหรือความตายเช่นเดียวกับของไททานิค? โฮโซโน่ทำสิ่งที่หลายคนจะทำ: เขาคว้าโอกาสที่จะมีชีวิตอยู่ คำวิจารณ์ที่มีต่อเขาเผยให้เห็นมากกว่าค่าของสังคมญี่ปุ่นในช่วงเวลานั้นมากกว่าจริยธรรมส่วนบุคคลของเขา.
มรดกของมาซาบุมิ โฮโซโน
วันนี้ เรื่องราวของ Masabumi Hosono เป็นการเตือนใจที่ทรงพลังว่า บริบททางวัฒนธรรมสามารถมีอิทธิพลต่อการตัดสินและเรื่องราวได้อย่างไร คดีของเขาทำหน้าที่เป็นการสะท้อนถึงความซับซ้อนของศีลธรรมและน้ำหนักของความคาดหวังในสังคม
Hosono ไม่ได้เป็นแค่เหยื่อของการจมเรือ แต่ยังเป็นเหยื่อของยุคสมัยของเขาอีกด้วย การที่เขารอดชีวิตไม่ได้ถูกเฉลิมฉลองว่าเป็นชัยชนะของชีวิต แต่กลับถูกนำมาใช้เพื่อสะท้อนคุณค่าในการลงโทษผู้ที่เลือกที่จะมีชีวิตอยู่ อย่างไรก็ตาม หลายทศวรรษหลังจากนั้น เรื่องราวของเขาเริ่มถูกตีความใหม่ ทำให้เกิดความสบายใจและความยุติธรรมต่อความทรงจำของครอบครัวเขา
ผู้รอดชีวิตเงียบ
แม้จะมีการวิจารณ์และความยากลำบาก แต่ Masabumi Hosono ยังคงรักษาบันทึกประจำวันอย่างละเอียดเกี่ยวกับประสบการณ์ของเขาในไททานิค ในบันทึก เขาได้บันทึกความคิดและความรู้สึกของเขา ทิ้งพยานที่มีค่าต่อเหตุการณ์อันน่าเศร้านั้น บันทึกประจำวันของเขาในปัจจุบันเป็นเอกสารทางประวัติศาสตร์ ที่ช่วยให้เข้าใจไม่เพียงแค่การจมเรือ แต่ยังรวมถึงความท้าทายที่เขาเผชิญหลังจากกลับไปญี่ปุ่นด้วย
ถ้าคุณอยู่ในสถานการณ์ของ Hosono คุณจะตัดสินใจแบบเดียวกันไหม? หรือจะเสียสละเพื่อช่วยคนอื่น? เรื่องราวของ Masabumi เตือนเราว่า ในสถานการณ์ที่รุนแรง ไม่มีคำตอบที่ง่าย มีแต่การเลือกของมนุษย์เท่านั้น.