Ten artykuł jest nieco osobisty, więc jest w kategorii mój blog. Nie zbliżam się do tych problemów na stronie, ale na prośbę wielu przyjaciół muszę pisać swoje doświadczenie ze świadkami Jehowy w Japonii.
Jednym z głównych powodów, dla których lubię Japonię, jest to, że Japończycy starają się być pokornym, uczciwym, wykształconym i pełnym szacunku, a nawet bez biblijnego przekonania, że starają się podążać standardem moralności. Kraj, w którym ludzie cenią wiedzę, unikaj Wulgaryzowanie konotacji seksualnej i slang I myślą o sobie więcej niż w sobie.
Jeśli jeszcze nie wiesz, jestem świadkiem Jehowy i poważnie traktuję zasady Biblii. I nawet Japonia jest krajem z 90% mieszkańców buddyjskich i sinto, jesteśmy znacznie lepiej traktowani niż niektórzy chrześcijanie w Brazylii. Jedyne, o co proszę, to szacunek! Ponieważ możesz jeszcze tego nie wiedzieć, ale świadkowie Jehowy są również herbami.
Índice de Conteúdo
Znajomość braci Japonii
W Japonii istnieje ponad 25 zborów wobec portugalskich (lub grup). Całkowite dane Japonii w 2017 r. Wynosi około 214 000 ewangelistów, 3059 zborów i około 1 świadka Jehowy na każdy 591 mieszkańców. Istnieją inne zbory w różnych językach, takie jak hiszpański, chiński, koreański, tagalog i angielski.
Zanim pojechałem do Japonii, rodzeństwo Brazylii powiedziało mi nawet stereotypy, pytając, czy bracia nie będą zimne, czy nie pracują przez cały czas, nie mając czasu na zwrócenie uwagi. Jeśli tak myślisz, jest to całkowicie nieświadome japońskiej kultury i gościnności.
Zapomnieli również, że 1 na 5 świadków Jehowy w Japonii jest regularnymi pionierami i poświęca ponad 70 godzin głoszenia. Coś niemożliwego dla tych, którzy pracują więcej niż 12 godzin dziennie. Japończycy nie pracują dużo, są oddani tylko pracy, a czasem naciskają na nadgodziny (szczególnie w fabrykach).
Zanim pojechałem do Japonii, zawsze próbowałem dodać braci do mojego Facebooka i Instagrama. Rozmawiając z nimi trochę, dostałem starszego kontakt Osaka. Nasz kontakt był bardzo mały, nie był zbyt online, a ja po prostu mówiłem o moim zainteresowaniu wyjazdem do Osaki i zaoferował znalezienie braci, którzy mnie pozostali.
Myślałem, że będę samotny, ponieważ bardzo mało rozmawiałem z braćmi Japonii i poszedłem sam bez absolutnie potwierdzonego. XD
Przybycie do Japonii i odwiedza Betel
Przybywając do Japonii, byłem około 14 dni w Tokio w hostelu w sąsiedztwie Akihabara. W drugim tygodniu Japonii w środę poszedłem odwiedzić Betel w mieście Ebina w Kanagawa. Dzień wcześniej brat Osaki powiedział, że w Portugalczyków będzie przewodnik, aby zrobić Tuor w tej siedzibie odpowiedzialnej za tworzenie publikacji nie tylko dla Japonii, ale dla całego świata.
Najwyraźniej wyglądało to jak małe miejsce, mniejsze niż siedziba główna Brazylii, ale był to ogromny budynek wielofunkcyjny, który później wydawał mi się znacznie większy. Sala montażowa znajduje się na tym samym terenie betelu, który wydaje się zajmować gigantyczny sąd.
Miasto Ebina wyglądało bardzo cicho, przybyłem zbyt wcześnie i dużo czasu zajęło okolice. Przed wizytą siedzieliśmy w miejscu w recepcji, aby obejrzeć Avideo o wizycie. Poznałem braci z Yokohamy, a także zagraniczne siostry, które odwiedzały Betel.
Bracia Yokohamy zaprosili mnie do odwiedzenia ich zboru. Zrobiliśmy kilka zdjęć w miejscu, które opowiada historię świadków Jehowy w Japonii. Potem przybył mój przewodnik i podążyliśmy inną drogą. Ponieważ jestem bardzo głupi, zapomniałem baterii aparatu w hotelu i musiałem zrobić kilka zdjęć za pomocą telefonu komórkowego.
Odwiedzanie Gunmy i Yokohamy
W drugim tygodniu w Tokio zostałem zaproszony do odwiedzenia rodziny w Gunma, za pośrednictwem sieci społecznościowych. Poszedłem na stację Isesaki, gdzie jej siostra zabrała mnie samochodem z innymi siostrami, które właśnie wysiadły z boiska. Poszliśmy do KFC, a następnie zakupy na gigantycznym rynku o nazwie Costco.
Dla tych, którzy myślą, że domy w Japonii są małe, dom siostry był gigantyczny i 2 piętra. Jadąc około 1:00 do kongregacji portugalskiej w innym mieście, a potem poszliśmy na kolację w chińskiej restauracji, w której jedzenie było tyle, nie mogli nawet ukończyć rozmiarów porcji, które przynieśli.
Pewnego dnia musiałem wrócić do Tokio, ponieważ obiecałem, że odwiedzę braci Yokohamy, których znalazłem w Betel. Zlokalizowałem ich zbór i poszedłem na miejsce, stacja była daleko i musiała wspiąć się na wiele schodów i nadal kupować przejrzystego parasola, ponieważ padał.
Bracia byli zaskoczeni i nigdy nie zwracali tak dużej uwagi w życiu. Siostra przyszła do mnie, żeby zanotować 2000 jenów, kkkk, czy myślała, że głoduje? Kolejna siostra na wózku inwalidzkim cały czas poszła na moje miejsce, aby pokazać tekst biblijny po portugalsku. Po spotkaniu zrobiliśmy razem zdjęcie, a brat i inni zabrali mnie na lunch w Saizizeriya.
Nie wiem nawet, jak dużo rozmawialiśmy, mój japoński był ograniczony, użyliśmy dużej roli, aby wyjaśnić niektóre rzeczy. Inny młody brat zabrał mnie, aby poznać jeden z najważniejszych punktów Yokohamy, z jedną z najszybszych wind na świecie. Potem zabrał mnie na plac, na którym odbyły się sceny z anime Oreimo.
Artykuł jest dopiero w połowie, ale polecamy również przeczytanie:
Zgromadzenie portugalskie w Osace
Dawno temu rozmawiałem z bratem o tym, jak zatrzyma się w Osace. Kiedy pojechałem do Osaki, poznałem mojego brata w Kioto, japońsku z portugalskiego zboru Portugalczyków. Pozwolił mi zostać w mieszkaniu na 1 dzień, któregoś dnia na spotkaniu wrócił do braci.
Portugalskie zbór Osace to świetna zabawa, większość z tych, którzy zajmują front, jest tubylcami Japończykami. Niektórzy wciąż uczyli się portugalskiego i widziały ich zapał i poświęcenie. Sala miała kilka piętrów (3, jak sądzę), każde z zborem. Miał inne zbory języków obcych na miejscu, myślę, że łącznie 12 zborów w salonie.
Poszedłem zostać w domu młodego domu, aby udać się na specjalne wyjście terenowe, gdzie zebrali kilka zborów różnych języków, aby poszukać obcokrajowców. Zatrzymaliśmy się przez cały dzień, szukając obcokrajowców, byliśmy w budynkach i spojrzeliśmy na skrzynki pocztowe, aby dowiedzieć się, czy jest jakakolwiek rodzina o obcym imieniu.
Weszliśmy nawet do centrum handlowego i zjedliśmy lunch w sushi na bieżni. Pamiętam, jak wyjechałem z rodzeństwem chińskiego zboru. Tej nocy poszedłem do domu brata, który zatrzymałby się na kilka dni, był bardzo zabawny i zabrał mnie w kilku interesujących miejscach Osace.
Inny Brazylijczyk, który mieszkał w Hamamatsu, został w tym domu, był również bardzo fajny. Pewnego dnia w nocy odwiedziliśmy Namba Dotonbori, bardzo znane miejsce turystyczne, które składa nieformalne zeznania. Byliśmy w normalnych ubraniach, takich jak dżinsy, nawet w Japonii noszenie stroju towarzyskiego było niezwykle powszechne.
Podeszliśmy do zagranicznych turystów i rozmawialiśmy z normalnymi rzeczami, zrobiliśmy zdjęcia i próbowaliśmy powiedzieć ich język. W końcu, po dużej losowej rozmowie, zostawiliśmy ulotkę. To było jednocześnie bardzo wzburzone i ciche miejsce.
W sobotę poszliśmy odwiedzić kilka zabytków, a potem poszliśmy na spotkanie. W niedzielę pojechaliśmy na poranek, odwiedziliśmy tylko budynek, w którym był Brazylijczyk, który już się uczył. Spędziliśmy godziny rozmowy, a mieszkaniec zapłacił nawet łóżko z czekoladą w maszynie sprzedaży. Pole było właśnie takie, potem odwiedziliśmy słynny grobowiec w Osace i zjedliśmy lunch.
Reszta podróży w Osace
Potem zatrzymam się w domu innego brata, więc musiałem iść po prezencie. W ramach kultury japońskiej zawsze powinniśmy wziąć prezent podczas wizyty w domu. Kupiłem rodzaj pluszowego niedźwiedzia, który czyści ziemię, aby dziecko wyciągnęło się na podłogę podczas oczyszczania domu. Zostałem przez resztę mojego stanu w domu tej rodziny, który miał 2 dzieci.
Były bardzo dobre, gospodyni domowa była zawsze przy drzwiach, podskakując, dopóki nie zniknąłem za każdym razem, gdy wyszedłem. To był dzień, w którym pojechałem do Hamamatsu, aby odwiedzić brata, który chodził w Osace. To był jeden z najbardziej zabawnych dni, w których poszedłem do bazy obszarowej, grilla Yakiniku i źródeł termicznych Onnsen (Szczegółowo opisuję moją trasę koncertową Hamamatsu).
W sobotę pojechaliśmy do innego miasta (Shiga), gdzie brat, który skontaktował się przed wyjazdem do Japonii, wygłosił przemówienie. Tam zatrzymałem się w domu brazylijskiej starszej pary. Było wspaniale, siostra pracuje z chiropraktyką i leczyła w mojej kolumnie, miała także gigantyczne i piękne koty. Pewnego dnia brat zabrał mnie do tradycyjnego śniadania, w którym miał ryż, a nawet ryby.
We wszystkich domach, które gościłem, śniadanie było fenomenalne. To nie był tylko tradycyjny chleb z kawą, ale miał tuńczyka, zupę misji, sok, jorgut, kiełbasę, szynkę i mozzarellę. To było wiele opcji i wyglądało jak uczta, nie mogę powiedzieć, czy to tylko dlatego, że jestem wizytą.
Jak tam bracia Japonii
Oczywiście właśnie podsumowuję, w jaki sposób moje powiązanie z braćmi było związane podczas mojej 30 -dniowej podróży. To było niesamowite doświadczenie, tak naprawdę nie ma różnic między braćmi wszystkich. Były bardzo ciepłe i zabawne, cierpliwe i zabawne. Zadałem tam kilka pytań braciom i zauważyłem kilka rzeczy.
Są znacznie bardziej rozsądne i beztroskie. Wspaniale było żyć w atmosferze, w której mogłem omawiać japońskie animacje bez rodzeństwa, aby stworzyć złe stereotypy i pomysły. Powiedzieli nawet, że nie ma problemu z odwiedzaniem zabytków, takich jak słynna Złota Świątynia w Kioto (Kinkaku-ji).
Powiedzieli także, że nigdy nie zastanowili się nad niebezpieczeństwem kupowania używanych rzeczy i ich pochodzenia. Najczęstszą rzeczą w Japonii jest kupowanie używanych rzeczy, które są najwyraźniej nowe. Bracia zabrali mnie w kilku sklepach, w których kupiłem używaną mangę i śmieci. (Stowarzyszenie podziela również tę samą opinię: bez problemu).
Oglądają także gry sportowe na stadionach i odwiedzają miejsca, które niektórzy mogliby kwestionować w Brazylii. Rozumiem nawet, że środowisko miejsc w Brazylii jest zupełnie inne i zdezorganizowane w porównaniu z Japonią. I nawet jeśli nie przeszkadza to, ich kultura nie wydaje się cieszyć życia innych i szarpania z tyłu.
Ten kontrast jest niesamowity między indywidualizmem a pracą zespołową, którą podążają zarówno Japończycy, jak i bracia Japonii. Uświadomiłem sobie, że Japończycy żyją w prostym życiu nieumyślnie i czują radość w prostych rzeczach. Jeśli śledzisz japońskiego brata na Instagramie, zauważysz przypadkowy na żywo lub mówisz o konkretnym produkcie lub zdjęciach zwierząt i krajobrazów.
Eu queria falar mais um pouco do que eu lembro, mas não tive tempo o suficiente e não quero identificar a vida das pessoas sem autorização. Posso concluir que os irmãos do Japão são simples, muito amorosos e hospitaleiros. Não vejo a hora de voltar e passear por 3 meses ou quem sabe até ficar lá definitivamente...
PS: Zapytałem kilku braci w Japonii, to doświadczenie siostry, która straciła palcem z powodu ojca i Yakuzy, to kłamstwo!
Zalecamy przeczytanie:
