Burakumin [部落民] เป็นคำภาษาญี่ปุ่นที่ใช้เพื่ออ้างถึงชนชั้นในญี่ปุ่น ซึ่งเป็นสัดส่วนประมาณ 3% ของชาวญี่ปุ่นที่ประสบกับการเลือกปฏิบัติอย่างรุนแรงจากชนชั้นทางสังคมหรือวิถีชีวิตของพวกเขา。
ในช่วงยุคกลาง บูราคุมิน เป็นชั้นที่ต่ำที่สุดในลำดับชั้นทางสังคม พวกเขาทำงานในหน้าที่ที่ถือว่าสกปรก เช่น การประหารชีวิตอาชญากร การทำหนัง การขายเนื้อ การทำความสะอาดถนน และการขุดหลุมศพ
ตามประเพณีแล้ว พวกเขาอาศัยอยู่ในแหล่งชุมชนเฉพาะและถูกห้ามไม่ให้ไปวัดของกลุ่มสังคมอื่น ๆ ระบบศักดินา ที่เรียกว่าอาชีพก็ยังเป็นระบบทางพันธุกรรม ซึ่งทำให้เกิดการสร้างภาพลักษณ์ทางสังคมของกลุ่มนี้ต่อไป.
การเลือกปฏิบัติต่อบุรากุมินเกิดจากหลักการชินโตเกี่ยวกับความบริสุทธิ์ โดยการ นำเข้าศาสนาพุทธ สู่ญี่ปุ่น แนวคิดเกี่ยวกับความไม่บริสุทธิ์ที่เกี่ยวข้องกับความตายและการบริโภคสัตว์บางชนิด ทำให้เกิดการแยกตัวของบุรากุมินมากยิ่งขึ้น
ความหมายของ Casta กลุ่มสังคมใดๆ หรือระบบชั้นบัดนี้ที่มีลักษณะที่เป็นมรดก
สารบัญ
ต้นกำเนิดของบูราคูมิน
ไม่เป็นที่ชัดเจนว่า burakumin ลุกขึ้น แต่นักประวัติศาสตร์บอกว่ามีสามรุ่นที่แตกต่างกันในการอธิบายลักษณะของพวกเขา:
A แรก บอกว่าพวกเขาเป็นเชื้อสายของชาวอะบอริจินซึ่งเป็นชนเผ่าพื้นเมืองของญี่ปุ่นที่ถูกครอบงำโดยชนกลุ่มอื่นที่มาถึงประเทศในภายหลัง ที่สอง บอกว่าพวกเขาเป็นผู้อพยพจากฟิลิปปินส์และเกาหลี.
และ เวอร์ชันที่สาม ระบุว่าบูราคุมินเป็นผู้คนที่ได้รับมอบหมายให้ฆ่า ทำความสะอาดและเตรียมสัตว์เพื่อการบริโภคมานานแล้ว หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาก็ได้รับมอบหมายให้เตรียมผู้ที่เสียชีวิตสำหรับงานศพด้วย
ในกลางศตวรรษที่ 18 นักปฏิรูปของ ชินโต อะทสึทาเนะ ฮิราตะ ได้เขียนว่าบูราคุมินเป็นสิ่งสกปรกและด้อยกว่า ควรจะแยกออกจากสังคมและถูกห้ามไม่ให้เข้ามาในวัดของชนชั้นอื่นๆ
เพียงในปี 1871 เท่านั้นที่ burakumin สามารถอาศัยอยู่นอกเกทโต้ได้ แต่การเลือกปฏิบัติทางสังคมยังคงอยู่ จนถึงวันนี้ มีส่วนใหญ่ของคนงานในบริการที่สกปรก เช่น บ่อขยะและ โรงงาน ผลิตภัณฑ์เนื้อสัตว์ เป็น burakumin.
ลูกหลานของบูราคูมิน
ในขั้นตอน Tokugawa ยุคใด พวกเขาอาศัยอยู่ในกลุ่มและใส่เสื้อผ้าที่ระบุตัวตนได้อย่างชัดเจน แต่ในปัจจุบันไม่ค่อยง่ายที่จะระบุ Burakumin อย่างมากแล้ว
แต่ปัจจุบันมันไม่ได้เป็นเช่นนั้นอีกต่อไปจึงเป็นสิ่งที่ไม่แน่ใจหรือไม่ว่ามันเป็น burakumin แม้ว่าพวกเขาจะมีความเกี่ยวข้องกับคนที่ทำงานในทิ้งท่อระบายน้ำ, ตู้เย็นและมีการเตรียมความพร้อมของศพคนอื่น ๆ สามารถทำงานเดียวกัน
ลูกหลานของบูราคูมินส่วนใหญ่ชอบซ่อนต้นกำเนิดเพื่อหลีกเลี่ยงอคติ เพราะและเปิดเผยที่มาของพวกเขาพวกเขาอาจพลาดโอกาสในการได้งานที่ดีหรือแม้กระทั่งการแต่งงาน และคนที่ทำงานอยู่แล้วยังสามารถถูกไล่ออกได้หากเปิดเผยที่มา
แม้ในปัจจุบัน บริษัท ญี่ปุ่นจะซื้อรายชื่อที่จัดทำโดยนักสืบเอกชนซึ่งระบุว่าตระกูลใดมีต้นกำเนิดจากบูราคูมินเพื่อหลีกเลี่ยงการจ้างคนจากครอบครัวเหล่านี้ซึ่งทำให้บูราคูมินเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและสังคมได้ยากมาก
ยังมีรายงานว่าบางครอบครัวญี่ปุ่นใช้รายชื่อเหล่านี้เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้เชื่อมั่นจากชนเผ่าบุราคุมินแต่งงานกับสมาชิกของครอบครัว
เป็นสิ่งสำคัญที่ต้องเน้นว่า ศิลปินที่สำคัญที่สุดบางคนในประวัติศาสตร์ของญี่ปุ่นคือ Burakumin ในหมู่พวกเขามีศิลปินและผู้สร้างละคร noh หลายคน รวมถึง kabuki และ kyogen ด้วย
อคติลดลงหรือไม่?
โชคดีที่อคตินี้ลดน้อยลงในญี่ปุ่นข้อพิสูจน์นี้คือกฤษฎีกาของรัฐบาลญี่ปุ่นในปี พ.ศ. 2414 ซึ่งกล่าวว่าบุราคุมินจะถือว่าเป็นพลเมืองธรรมดาโดยมีสิทธิตามกฎหมายเช่นเดียวกับชนชั้นทางสังคมอื่น ๆ ในญี่ปุ่น
แต่ยังมีคนมากมายที่ยังคงถือว่าบูรากูมินเป็นชนชั้นที่เลวร้ายและต่ำต้อย และส่วนใหญ่ของลูกหลานบูรากูมินยังทำงานในอาชีพที่ไม่ได้รับค่าและน่าเสียดาย น่าจะมาจากที่ได้รับมรดกมาจากบรรพบุรุสังขารของพวกเขา
และตั้งแต่ที่ 1871 พระราชกฤษฎีกาไม่ได้มาพร้อมกับความช่วยเหลือทางการเงินหรือการศึกษาใด ๆ คนญี่ปุ่นจำนวนมากยังคงมีลักษณะเดียวกับการคิดและ burakumin ยังคง burakumin
แต่มันเป็นมูลค่าความทรงจำอีกครั้งว่ามีศิลปินญี่ปุ่นที่สำคัญหลายคนที่เป็นลูกหลานของ burakumin ในสถานการณ์ปัจจุบันมีบางคนที่เป็นนักเขียนชื่อดังผู้ประกอบการหรือดำรงตำแหน่งทางการเมือง
ตัวอย่างเช่น อดีตผู้ว่าการโอซาก้าและปัจจุบันเป็นนายกเทศมนตรีของเมือง โอซาก้า ทาโระ ฮาชิโมโต้เป็นชาวบูราคุมิน เช่นเดียวกับนักเขียน มานาบุ มิยาซากิ และเคนจิ นากาการิ ไม่ต้องพูดถึงผู้ก่อตั้งและประธานของ ยูนิโคล ทาดาชิ ยานาอิ
อย่างไรก็ตามลูกหลานของบูราคูมินส่วนใหญ่ยังคงทำงานในอาชีพที่มีมูลค่าต่ำหรือแม้กระทั่งเข้าสู่โลกแห่งอาชญากรรม ประมาณ 70% ของสมาชิกของ Yamaguchi-gumi (กลุ่มยากูซ่าที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น) เชื่อว่ามีต้นกำเนิดจาก Burakumin
แต่มีบางการเคลื่อนไหวที่สำคัญเกิดขึ้นเพื่อพยายามเปลี่ยนแปลงสถานการณ์ของผู้ที่มีบรรพบุรุษเป็น Buakumin ในญี่ปุ่น ตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 การเคลื่อนไหวเหล่านี้ถูกแบ่งออกเป็นสองด้าน: “การรวมเข้ากัน” ซึ่งกระตุ้นให้มีการปรับปรุงมาตรฐานการดำรงชีวิตของ buraku ชุมชนและการรวมเข้ากับสังคมญี่ปุ่นกระแสหลัก และ “ผู้ทำให้เท่าเทียมกัน” ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การเผชิญหน้าและวิจารณ์ผู้กระทำการเลือกปฏิบัติที่อ้างว่าเป็นผู้ร้าย.