O Okres Heian [Heian] okres pokoju Heian jidai to ostatni okres w historii klasycznej Japonii, trwający od 794 do 1185 roku. Okres ten został nazwany od powstania stolicy KyotoQtCorequirentaepam座|) Heian-kyō (dzisiaj znany jako Kyōto).
To jest okres w historii japońskiej, gdy buddyzm, taoizm i inne chińskie wpływy były na szczycie. Okres Heian jest również uważany za szczyt japońskiego dworu cesarskiego i znany z jego sztuki, zwłaszcza poezji i literatury.
Chociaż Cesarski Dom Japonii miał władzę na powierzchni, prawdziwą władzę mieli w rękach członkowie klanu Fujiwara, potężnej rodziny arystokratycznej, która miała wiele małżeństw z rodzina cesarską. Wielu cesarzy faktycznie miało matki pochodzące z klanu Fujiwara. Heian (paz) oznacza "平安" w języku japońskim.
- - - -
Índice de Conteúdo
Historia okresu Heian
Okres Heian poprzedził okres Nara i rozpoczął się w roku 794 n.e. po przeniesieniu stolicy Japonii do Heian-kyō przez 50. cesarza, cesarza Kanmu.
Kanmu najpierw próbował przenieść stolicę do Nagaoka-kyō, ale miasto dotknęła seria katastrof, co skłoniło cesarza do przeniesienia stolicy po raz drugi, do Heian. Bunt wybuchł w Chinach pod koniec IX wieku, co spowodowało niestabilną sytuację polityczną.
Misje japońskie do Chin zostały wstrzymane, a napływ chińskich eksportów ustał, co ułatwiło rozwój niezależnej kultury japońskiej o nazwie kultura narodowa.
Tak, okres Heian jest uważany za szczytowy okres w japońskiej kulturze, który jest zawsze podziwiany przez późniejsze pokolenia. Okres ten jest również zauważany jako czas powstania klasy samurajów, która ostatecznie przejęła władzę i rozpoczęła. okres feudalny w Japonii.
Awans klasy wojskowej
W pierwszych sądach, gdy werbunek wojskowy był centralnie kontrolowany, sprawy wojskowe zostały wyjęte z rąk arystokracji prowincjonalnej. Jednakże, w miarę upadku systemu po 792 roku, lokalni posiadacze władzy ponownie stali się głównym źródłem siły wojskowej. Przywrócenie efektywnego systemu wojskowego dokonywało się stopniowo poprzez proces prób i błędów.
Na tamtym czasie cesarska cort nie posiadała armii, lecz zamiast tego polegała na organizacji zawodowych wojowników, głównie składających się z oryoshi, którzy zostali mianowani na stanowisko w pojedynczej prowincji i tsuibushi, którzy zostali mianowani przez imperialne obwody lub do konkretnych zadań. To doprowadziło do powstania japońskiej klasy militaryzacji. Jednakże ostateczna władza spoczywała w rękach cesarza.
Ci, którzy posiadali Shōen własność prywatna shōen - gospodarstwo rolne (japoński).
Nie tylko oni, ale także instytucje cywilne i religijne tworzyły jednostki ochrony prywatnej, aby się bronić. Stopniowo staną się oni nową elitarnej klasą wojskową na prowincji, opartą na ideałach... bushi wojownik samuraj (to który służy).
Wzrost buddyzmu
Buddyzm zaczął szerzyć się w Japonii w tym okresie poprzez dwie główne sekty, Tendai i Shingon. Tendai wywodzi się z Chin i opiera na Sutrze Lotosu, jednej z najważniejszych sutr w buddyzmie mahajany; Mnich Saichō odegrał kluczową rolę w jego przekazaniu do Japonii. Shingon to japońska transmisja szkoły chińskiej Chen Yen. Shingon został przywieziony do Japonii przez mnicha Kūkai.
Sam cesarz Kanmu był znaczącym protektorem szkoły Tendai. Kūkai imponował późniejszym cesarzom oraz przyszłym pokoleniom swoją poezją, kaligrafią, malarstwem i rzeźbą. Shingon, poprzez użycie symboliki i rytuałów, cieszył się szerokim zainteresowaniem w kraju.
Artykuł jest dopiero w połowie, ale polecamy również przeczytanie:
Sytuacja gospodarcza w okresie Heian
Mimo wszelkiego rozwoju kulturowego i religijnego w Japonii, sytuacja gospodarcza kraju była żałosna.
Do roku 1000 roku Fujiwara Michinaga mógł swobodnie uwikłać i obalić cesarzy. Mało władzy zostało pozostawionych dla tradycyjnego urzędniczego establishmentu, a sprawy rządowe były prowadzone przez prywatną administrację klanu Fujiwara.
W tym samym okresie klan Fujiwara okazał się niekompetentny w zarządzaniu Japonią i jej prowincjami, ponieważ gospodarka była tak osłabiona, że rząd nie mógł dłużej emitować pieniądza, a pieniądze zaczęły zanikać. Dlatego płatności ryżem zostały wprowadzone jako zamiennik lokalnej waluty.
Klan Fujiwara również nie był w stanie utrzymać odpowiednich sił policyjnych, pozwalając złodziejom i innym przestępcom na swobodne grasowanie, co drastycznie wpłynęło na bezpieczeństwo podróżnych.
Koniec okresu Heian
Arystokraci w Heian-kyo żyli bardzo dobrze, ale na obszarach wiejskich Japonii większość ludzi była dość biedna. Rolnictwo i inne prace wiejskie finansowały bogatych w Heian-kyo. Niemniej jednak bogaci gardzili biednymi i ignorowali ich problemy.
Podczas gdy bogaci skupiali się na kulturze w Heian-kyo, wydarzenia na wsi zaczęły osłabiać potęgę Heian. Praktyka nadawania wielkich posiadłości wyższym szlachcicom stopniowo osłabiła władzę cesarzy. Ci, którzy posiadali shoens (untranslatable) nie płacili podatków. Po pewnym czasie ziemia wolna od podatków stała się dość powszechna. Rząd nie był już w stanie pobierać wystarczających podatków, aby wesprzeć cesarza.
Władze Japonii zaczęły tracić kontrolę. Przestępcy grasowali na wsi. Osoby różnych religii zaczęły się łączyć, by atakować i okradać siebie nawzajem. Rząd był zbyt słaby, by zapewnić egzekwowanie prawa. Właściciele shoens (untranslatable) utworzyli własną policję i armię, aby chronić swoje ziemie. Zyski ziemian były przeznaczone na opłacenie prywatnej ochrony zamiast wspierania cesarza.
W XII wieku władza niektórych lokalnych władców równała się władzy osłabionego cesarstwa. Spory o kontrolę nad ziemią wybuchły w całym kraju. W międzyczasie wiele klanów walczyło o władzę w stolicy. W 1180 roku wybuchła wojna domowa w Japonii.
Em 1185, Minamoto Yoritomo, głowa rodziny wojskowej, objął władzę. Rozpoczął się nowy okres, w którym władzę w Japonii sprawowali przywódcy wojskowi, znany jako Xogunato.
