รายชื่อเครื่องดนตรีของญี่ปุ่น

[โฆษณา] โฆษณา

ในบทความนี้ คุณจะได้รู้จักเครื่องดนตรีญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมทั้งหมด มีเครื่องดนตรีญี่ปุ่นหลายสิบชนิด เรามาลองพูดสั้น ๆ เกี่ยวกับแต่ละรายการและแสดงรายการกัน

ญี่ปุ่นมีประวัติศาสตร์อันยาวนานและยาวนานของดนตรีและเครื่องดนตรีดั้งเดิม ประเทศนี้มีดนตรีหลายประเภท ตั้งแต่ดนตรีญี่ปุ่นดั้งเดิมของโรงละครโนและคาบูกิ ไปจนถึงเพลงป๊อปและร็อคที่ทันสมัยกว่าในปัจจุบันที่ยังคงใช้เครื่องดนตรีแบบดั้งเดิม

มีเครื่องดนตรีญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมมากมายตั้งแต่ Shamisen และ Koto ที่รู้จักกันดีไปจนถึง Shamisen-bushi และ Biwa ที่ไม่ค่อยคุ้นเคย เครื่องดนตรีเหล่านี้ใช้ในแนวดนตรีที่หลากหลาย ตั้งแต่ดนตรีญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมไปจนถึงรูปแบบที่ทันสมัยกว่า

เราขอแนะนำให้อ่าน:

สารบัญ ดูสรุป

เครื่องดนตรีดั้งเดิมหลักของญี่ปุ่น

มีเครื่องดนตรีญี่ปุ่นหลายร้อยรายการที่เราจะไม่ลงรายละเอียด แต่เครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมมากที่สุดสมควรได้รับข้อมูลอย่างน้อยสองย่อหน้า

ที่กล่าวถึงด้านล่างจะไม่ปรากฏในรายชื่อเครื่องดนตรีญี่ปุ่นแยกตามหมวดหมู่

ชาคุฮาจิ

ชาคุฮาจิเป็นขลุ่ยญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมซึ่งเดิมใช้โดยพระสงฆ์ของนิกายฟุเกะ ชาคุฮาจิทำจากก้านไม้ไผ่ที่มีความยาวประมาณสองเมตร มีเสียงที่อบอุ่น กลมกล่อม และมักใช้ในดนตรีญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม

นอกจากนี้ยังใช้ในแนวดนตรีญี่ปุ่นที่หลากหลาย ดนตรีร่วมสมัย และแม้แต่เพลงป๊อป ชาคุฮาจิมีเสียงที่ไพเราะและเป็นเครื่องดนตรีที่ได้รับความนิยมในญี่ปุ่น

ขลุ่ยไม้ไผ่ญี่ปุ่นแบบดั้งเดิมกับพิณของชาวยิวบนพื้นหลังสีเทา

ไทโกะ

ไทโกะเป็นกลองญี่ปุ่นขนาดใหญ่ที่มักเล่นด้วยไม้สองท่อน Taiko เป็นประเพณีที่ใช้ในดนตรีพื้นบ้านและเทศกาลของญี่ปุ่น

เสียงของไทโกะนั้นดังและกระฉับกระเฉงมาก และมักใช้เพื่อให้ทันกับดนตรีญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม กลองญี่ปุ่นมีหลายประเภทที่มีชื่อไดโกะ

Taiko - กลอง - เครื่องเคาะจังหวะของญี่ปุ่น

ชามิเซ็น

ชามิเซ็นเป็นเครื่องดนตรีสามสายที่เล่นด้วยปิ๊ก มีคอยาวและลำตัวเป็นทรงกระบอก ชามิเซ็นถูกใช้ในดนตรีญี่ปุ่นหลากหลายประเภท ตั้งแต่เพลงพื้นบ้านดั้งเดิมไปจนถึงเพลงป๊อปที่ทันสมัยกว่า

เขาดูเหมือนแบนโจสามสาย นำเข้าญี่ปุ่นจากจีนในศตวรรษที่ 16 เป็นที่นิยมในย่านพักผ่อนของเอโดะ ชามิเซ็นมักถูกใช้ในโรงละครคาบูกิ

เราขอแนะนำให้อ่าน: Shamisen – เครื่องดนตรีญี่ปุ่น 3 สาย

โกโต

Koto เป็นเครื่องดนตรีญี่ปุ่นที่มีประวัติอันยาวนาน เป็นเครื่องสายที่บรรเลงด้วยปิกทรัม โคโตะมีลำตัวที่สั่นพ้องและร้อยเชือกบนสะพานที่ขยับได้

โคโตะเป็นเครื่องดนตรีเอนกประสงค์ และสามารถใช้ได้กับแนวดนตรีที่หลากหลาย Koto ได้รับการแนะนำให้รู้จักกับญี่ปุ่นเป็นครั้งแรกในศตวรรษที่แปด

ในตอนแรก koto เล่นโดยขุนนางเท่านั้นหลังจากนั้นก็กลายเป็นที่นิยมในหมู่ประชาชนทั่วไป โคโตะมีความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นกับราชวงศ์ญี่ปุ่น

เครื่องดนตรีประเภทเพอร์คัชชันของญี่ปุ่น

เฮียวชิงิ (拍子木) – ไม้หรือไม้ไผ่ตบมือ
เด็นเด็นไดโกะ (でんでん太鼓) – กลองอัดเม็ดใช้เป็นของเล่นเด็ก
บินซาสรา (編木, 板ささら; สะกดด้วย บินซาสรา) – ปรบมือจากแผ่นไม้ที่เชื่อมต่อด้วยเชือกหรือเชือก
คางุระ ซูซุ – ต้นระฆังมือสามชั้นระฆังเม็ด
อิกโกะ - กลองรูปนาฬิกาทรายขนาดเล็กหรูหรา
คักโกะ (羯鼓) – กลองเล็กที่ใช้ในกากาคุ
เคน (鉦) – ฆ้องแบนเล็ก
โคคิริโกะ (筑子, こきりこ) – ท่อนไม้ที่ตีให้เข้ากันอย่างช้าๆ เป็นจังหวะ
ชาคุโบชิ - ตบมือจากไม้แบนคู่หนึ่ง
โมคุเกียว (木魚) – แม่พิมพ์รูปปลาตีด้วยไม้ มักใช้ในบทสวด
ซันโนะสึซึมิ (三の鼓) – กลองรูปนาฬิกาทรายสองหัว ตีข้างเดียว
โอสึซึมิ (大鼓) – มือกลอง
ศศรา (ささら) – โล่ทำด้วยไม้ระแนงเชื่อมด้วยเชือกหรือเชือก
เสกกิน - กลองต๊าปละเอียด
ชิเมะไดโกะ (締太鼓) – กลองเล็กเล่นด้วยไม้
โชโกะ (鉦鼓) – ฆ้องทองสัมฤทธิ์ขนาดเล็กที่ใช้ในกากาคุ ตีด้วยเครื่องตีสองแตร

เครื่องสายญี่ปุ่น

บิวะ – ลูทรูปลูกแพร์
อิจิเก็นกิน (一絃琴) – สายเดี่ยว
จูนานาเก้น (十七絃) – โคโตะ 17 สาย
คูโกะ (箜篌) – พิณมุมที่ใช้ในสมัยโบราณและเพิ่งฟื้นคืนชีพ
ซันชิน (三線) – สารตั้งต้นของโอกินาว่าของชามิเซ็นญี่ปุ่นแผ่นดินใหญ่ (และหมู่เกาะอามามิ)
ไทโชโกโตะ (大正琴) – พิณพร้อมสายและกุญแจโลหะ
ยามาโตะโกโตะ (大和琴) – พิณยาวโบราณ เรียกอีกอย่างว่าเกวียน (和琴)
ทงโคริ (Tonkori) – เครื่องถอนขนที่ใช้โดยไอนุแห่งฮอกไกโด
โคคิว - พิณโค้งคำนับที่มีสามสาย (หรือที่หายากกว่านั้นคือสี่) และร่างกายที่หุ้มด้วยผิวหนัง