Czy wiesz, że były kobiety samurajskie? Ogólnie rzecz biorąc, kiedy słyszymy od samurajów, pierwszą rzeczą, która przychodzi mi na myśl, są wojownicy. Ale nie zawsze tak było, były też kobiety samurais. Nazywano je Onna Blagisha (女 武芸 者).
Z powodu japońskiego społeczeństwa patriarchalnego nie jest zbyt powszechne rozmowy o kobietach Samurais. Również ze względu na ilość kobiety były mniejszością, ale znaczącą mniejszość.
Samuraj miał główną funkcję walki o ochronę zamków i wiosek. I chociaż rzadziej, zdarzyło się uczestniczyć w bitwach u boku mężczyzn.
Índice de Conteúdo
História Onna-Bugisha
Archeolodzy znaleźli już dowód kobiet na polu bitwy. Wykopaliska wskazywały na istnienie tych wojowników. Testy DNA przeprowadzono w 105 ciałach, a z tych 35 było kobiet. W dwóch innych wykopaliskach wynik był podobny.
Wojownicy ci wyglądają w okresie Sengoku (戦 国 国) między połową piętnastego wieku a pod koniec XVI wieku.
Są one rzadko wspominane, ponieważ historia zawsze priorytetowo traktowała męskich wojowników. Główną funkcją Onna Blagisha była ochrona ziem i wiosek przy braku wojowników.
Ocasionalmente jako guerreiras poderiam uczestnik de lutas e isso comprovado durante os períodos heian (平安 時代, de 794 a 1185) e kamakura ([鎌倉幕府, Oficialmentte reconhecido entre 1192, Apesar do Período ser inicido em 1185.
W tych okresach pomogli również kolonizować terytoria.
Podczas przywrócenia okresu Meiji w XIX wieku mężczyźni i kobiety Samurai zaczęli tracić przestrzeń. Jedną ze znaczących reform w tym okresie były zorganizowane armie, więc nie było już konieczne ochronę przez samurajów.
Broń, umiejętności i trening
Podobnie jak Warrior Men, Samurais Kobiety podążały również za naukami kodeksu Bushido. Byli także ekspertami w walce z sztyletami. Większość wojowników kształciła się w nauce, matematyce i literaturze.
Do szkolenia użyli Naginatas (な ぎ な な, 薙刀), podobny do włóczni, ale z zakrzywionym ostrzem na końcówce. Ta broń mogłaby nawet pomóc wojownikom rekompensować ich niekorzystną sytuację w stosunku do mężczyzn.
Wojownik, który bardzo wyróżniał się z powodu użycia tej broni, był Tomoe Gozen. Była japońską wojownikiem, który mieszkał około 1157–1247. I podczas wojny Genpei Tomoe Gozen wyróżniał się i zyskał sławę jako wojownik.
Tomoe Gozen nie był jedynym wojownikiem, który został przedstawiony, poznajmy lepsze inne wojownicze kobiety, takie jak Hangaku Gozen, cesarzowa Jingū Kōgō i Nakano Takeko. Ale pełna historia Tomoe Gozen ma już tutaj na stronie.
Cesarzowa Jingū Kōgō
Niewiele informacji na temat życia cesarzowej Jingū Kōgō (神功 神功 天皇) niewiele dowodów pokazuje, że musiał żyć między stuleciem około stu siedemdziesięciu lat. Prawdopodobnie była to pierwsza Onna-Bladeisha.
Wystąpiła w posiadaniu japońskiego tronu, aby zostać cesarzową, ponieważ jeśli mąż cesarz Chuai (14. utrudnił Japonię), i musiała przejąć kontrolę, dopóki jej syn nie wystarczył.
Zaskoczyła swoją mądrość w planowaniu strategii wojskowych, aby atakować Koreę i pokonać kraj. A w niecały rok po przejęciu tronu udało jej się to zrobić.
Osiągnięcia cesarzowej rozpoczęły okres społeczeństwa matriarchalnego we wschodnim regionie Japonii.
Jednak po tym, jak jego syn ōjin wspiął się na tron, nazwa Jingū Kōgō nie została skonsolidowana jako 15. władca japońskiego tronu. Ale Jingū Kōgō panował do roku jego śmierci.
Artykuł jest dopiero w połowie, ale polecamy również przeczytanie:
Hangaku Gozen
Hangaku Gozen (坂額 御 前) znany również jako Lady Hangaku żył pod koniec okresu Heian i na początku okresu Kamakura. Była córką wojownika o imieniu Jō Sukekuni (城 資 国).
Hangaku sprzymierzyła się z klanem Taira, potężnym lokalnym klanem z prowincji Echigo. Była znana ze swoich umiejętności łucznika.
Ona i jej siostrzeniec Ju Sukumori, który był także wojownikiem, dołączyli do wzięcia udziału w buncie Kennin, aby pokonać Kamakura Xogunato za to, że rywale Taira. Hangaku Gozen, który prowadził i utworzył armię złożoną z trzech tysięcy żołnierzy.
Ale przeciwnicy mieli o wiele więcej wojowników do bitwy, a strzała została ranna w nodze.
Została więźniem w Xogum i po prostu nie popełniła seppuku Ponieważ żołnierz Minamoto ostatecznie się w niej zakochał, co sprawiło, że zwolniła się, by się pobrać.
Nakano Takeko
Nakano Takeko (中 野 竹子) był jedną z najbardziej uhonorowanych kobiet samuris. Była pierworodną córką oficera Aizu i Samurai Nakano Heinai. Będąc z ważnej rodziny, rozpoczęła studia w wieku sześciu lat. Studiowała między innymi sztuki walki, literaturę, pismo odręczne.
Nakano Takeko został adoptowany przez profesora Akaoki Daisuke i zaczął uczyć sztuk walki i Nagnata.
Nakano wziął udział w zajęciach jako instruktor Naginata dla kobiet i dzieci w zamku Aizuwakamatsu w Aizu. W tym samym okresie około 1868 r. Była również zaangażowana w wojnę Bosein z innymi wojownikami.
Ta grupa kobiet wojowników nazywała się Jōshitai, armia żeńska. Armia przeciwna zauważyła, że linia frontu składała się z kobiet, które zdecydowały się zakończyć ataki.
Ale wojownicy skorzystali z tego, aby zaatakować ich przy użyciu ich nazwisk, podczas gdy przeciwnicy używali broni palnej. Jōshitai zostawił setki zmarłych.
Pomimo dobrej strategii Nakano Takeko ostatecznie strzelał. Być pochowanym i nie pozwalając jej wrogom naruszyć jej ciało jako trofeum, zapytała swoją siostrę, Yūko, ścięła ją w bitwie.
Yūko zabrał głowę siostry do rodzinnej świątyni Hōkai.
Co sądzisz o tych kobietach wojowników?
