To piękny film. I dla silnych serc. Takeshi Kitano przyniósł w 2002 r. Połączenie trzech historii miłosnych, z których dwa zainspirowane opowieściami teatru marionetkowego Bunraku i jednej w czystej obserwacji ich otoczenia.
Kitano jest jednym z wielkich nazwisk w japońskim kinie. Reżyser, scenarzysta, aktor i asembler, ten wielokrotny artysta ma również różnorodną gamę płci w swoich produkcjach, ale do dziś nigdy nie widziałem nic takiego jak lalki. Film przecina trzy historie miłosne, które wydają się opowiadać kilka z Lalki Bunraku, z japońskiego teatru. Otwierają i kończą sceny. Podczas nich jedna z opowieści jest opowieść o pary, która przechodzi przez stacje roku związana długim czerwonym rdzeniem. Cała trójka jest piękna i nieco smutna, ze względu na ich tragiczny ton w pewnym momencie narracji. Wszystkie są jednak niezapomniane.
Obejrzałem film, kiedy został wydany 16 lat temu, i do dziś nie opuściłem mojego umysłu. Nie w pełni go pamiętam, ale widzę Japonię pod tym fotografią, pory roku przekraczające tę chodzącą i cichą parę były we mnie jako poetyckie i piękne wyraz kultury. Podobnie leczenie nadane pozostałym dwóm opowieściom, również o odrobinie przysmaku, którego nie widać w bardzo mówionych powieściach, które zwykle widzimy w zachodnich produkcjach. Tutaj mowa jest tylko przez kilka chwil.
Liczy się połączenie artystycznego uznania i uczucia. Ta funkcja ma być widoczna w firmie, która to rozumie lub jest tym, który jest sam, być może jest jeszcze lepszy. Fotografia, kostiumy, które mieszają tradycyjną kulturę z nowoczesną i ideą zawsze szukania czegoś, ale zawsze aresztowane również wywołują refleksję.
W szczególności identyfikujemy się z tą parą, która spaceruje na całym świecie, ale uwięziona przez mocną więź, która nie rozwiąże. Myślę, że w pewnym momencie naszego życia możemy czuć się utknięci jak ta para, w remisie lub w dużym węźle bez końca. Nie jest to widoczne, ale wiemy, kiedy to się stanie i nie zauważamy krótkoterminowego rozwiązania na horyzoncie, takiego jak nie. W tym celu musimy mieć cierpliwość, jak proponuje film, aby znaleźć ten czas dla siebie, abyśmy mogli zastanowić się z cierpliwością i wytrwałością, co żyjemy. Znajdź nową perspektywę, spójrz z nowego punktu widzenia.
Ten proces wiedzy i medytacji jest kolejnym silnym znakiem japońskiej tradycji i zachowania.
Jego reprezentacja nie jest bezpłatna w większości zdjęć kraju. Te badania na nas samych są fundamentalne dla naszego własnego rozwoju w każdej sytuacji. Yuri Martins wie, co to jest. Mistrz pokera i zwykle poddawany sytuacjom o wysokim stresie, Yuri ustanowił proces samoświadomości i szkolenie umysłowe, które gwarantuje wyniki. Przygotowuje, studiuje, rozpoznaje same znaki, których musi opracować, a następnie testować.
Nie mogę powiedzieć, czy jesteś zwolennikiem jakiejkolwiek filozofii orientalnej lub medytacji, ale z pewnością ma tam pewien wpływ. Podobnie jak pary pracy Kitano i maksymalny stereotyp życia, musimy poświęcić czas na czas, musimy wytrwać, aby postępować i uświadomić sobie, co się z nami dzieje, znaleźć nowe sposoby wyglądania, wymaga możliwości nowego.
Być może właśnie tego potrzebują tragiczne postacie tego filmu, które w rozmowie nie byłyby tak szybko wyczerpane. Istnieje wiele warstw i perspektyw do podejścia, a można je również ustalić jako czysto estetyczną rozrywkę dla tych, którzy nie chcą wychodzić dalej. Po prostu usiądź przed ekranem i poddaj się kompozytowym obrazom, takimi jak obrazy, które mógł zbudować tylko wielokrotny artysta, z świetną obsadą i zespołem.
