TE (て) เป็นหนึ่งในรูปแบบพื้นฐานที่สุดในภาษาญี่ปุ่น ผู้ที่เริ่มเรียนภาษาญี่ปุ่นอาจเคยพบกับรูปแบบ て (te). สำหรับผู้ที่ยังไม่ถึงจุดนั้น รูปแบบ て (TE) ใช้สำหรับการผันกริยา การขอร้อง และการระบุการกระทำที่เกิดขึ้นในประโยคเดียวกัน
ดังนั้น ฉันจะอธิบายตั้งแต่ตอนนี้ว่า วิธีนี้ทำงานอย่างไรในภาษา日本語。 ตรวจสอบ:
ดัชนีเนื้อหา
1. รูป "te" (て) - เพื่อทำคำขอ
อันดับแรก รูปแบบนี้ใช้เพื่อขอสิ่งของจากใครบางคนในแบบไม่เป็นทางการ สำหรับการใช้รูปแบบนี้ สิ่งที่ต้องทำคือการเปลี่ยนการลงท้ายของคำกริยาให้เป็นรูปแบบ て ตัวอย่างพื้นฐาน: ใช้คำกริยา 食べる (taberu) ซึ่งหมายถึง "กิน" การลงท้ายของคำกริยาคือ る. ดังนั้นใน รูปแบบ て จะเป็น 食べて (tabete) ซึ่งหมายถึง "กิน".
อย่างไรก็ตาม ขึ้นอยู่กับการสิ้นสุดของกริยา คุณจะไม่ใส่ て ลงในที่นี้อย่างตรงไปตรงมา ด้านล่างนี้คือรายการวิธีการใช้รูปแบบนี้:
รูป "te" (て) - ใช้สรรพนามในการผันคำกริยา
วิธีนี้ยังใช้ในการผันกริยาในเวลา Present Continuous ด้วย มันบ่งบอกว่าคนคนนั้นกำลังทำบางสิ่งบางอย่างในขณะนี้
เพื่อผสมผสาน ให้นำรูป て + いる มารวมกันตามที่แสดงในตารางด้านล่าง:
| Kanji (romaji) | ความหมาย | รูปแบบ て + いる | ความหมาย |
|---|---|---|---|
| 原文をそのまま維持してください。 | กริยา "ทำ" | している (shiteiru) | ทำให้ |
| くる (kuru) | กริยา venir | きている (kiteiru) | การเข้ามา |
| 飲む (nomu) | คำกริยา "เบียร์" | 飲んでいる (nondeiru) | ดื่ม |
| 遊ぶ (asobu) | กริยาเล่น | 遊んでいる (asondeiru) | เล่นสนุก |
| 殺す (korosu) | คำว่า "matar" | 殺している (koroshiteiru) | ฆ่า |
| 聞く (kiku) | กริยา "ฟัง" | 聞いている (kiiteiru) | ฟัง |
โดยสรุป คุณจะใช้ รูปแบบ て และเพิ่ม いる ไปยังคำกริยาที่คุณกำลังผันอยู่;
3. รูป "เท" (て) - เพื่อเชื่อมต่อคำ
เช่นกัน, รูปแบบนี้ยังสามารถใช้เพื่อเชื่อมโยงคำได้ อย่างไรก็ตาม, จะใช้ て เพื่อเชื่อมโยงเฉพาะกริยาเท่านั้น ตัวอย่างเช่น, มาลองใช้ประโยคต่อไปนี้:
今日は起きてました
Kyou wa okitemashita
วันนี้ ฉันตื่นขึ้นมา
朝ご飯を食べました
Asagohan wo tabemashita
ฉันกินอาหารเช้า
学校に行きました
Gakkou ni ikimashita
ฉันไปโรงเรียน
เราจะเชื่อมโยงประโยคเหล่านี้ได้อย่างไร? ง่ายมาก ใช้รูป รูป て, ประโยคทั้งสามจะเป็นดังนี้:
今日は起きて、朝ご飯を食べて、学校に行きました。
kyou wa okite, asagohan wo tabete, gakkou ni ikimashita
วันนี้ฉันตื่นนอน กินข้าวเช้า และไปโรงเรียน
ดังนั้นประโยคทั้งสามจึงเชื่อมโยงกันเพื่อกำหนดลำดับเวลาเกิดเหตุการณ์ อย่างไรก็ตามกริยาในรูปแบบสุภาพจะอยู่เพียงในกริยาอันสุดท้าย (รูปแบบ ます). ถ้าคุณจะเขียนประโยคในรูปแบบสุภาพให้คุณปล่อยกริยาอันสุดท้ายใน รูปแบบ ます.
