Kabuki jest tradycyjną japońską formą teatru, znany ze swoich wysoko stilizowanych występów, kostiumów i scenografii. Nazwa Kabuki (歌舞伎) oznacza teatr kabukiKa) (歌), taniec (bu) (舞) i umiejętność (ki) (伎), dlatego też kabuki To jest "a arte śpiewu i tańca".
jednakże te ideogramy mają podwójne znaczenie. Faktycznie, wierzy się, że to kabuki odmienić się od czasownika kabukuznaczy coś "niezwykłego", co oznacza teatr "awangardowy" lub "dziwny".
Índice de Conteúdo
Pochodzenie kabuki niezmiennie fascynuje badaczy teatru japońskiego.
Jego odległe pochodzenie sięga XVII wieku, kiedy parodiowano tematy religijne za pomocą sensualnych tańców. Kabuki Został założony przez kobietę znaną jako Izumo no Okuni, która zdobyła sławę dzięki innowacyjnym występom. Uważa się, że była ona miko (kapłanką). Wczesne lata życia kabuki były zdominowane przez występy kobiet. Jednak erotyczne zainteresowanie niektórymi sztukami kabuki, otwarta prostytucja niektórych aktorek, spowodowały, że styl ten stanowił obrazę dla moralności ówczesnego społeczeństwa, co doprowadziło do nazwania go yûjyo kabuki (kabuki prostytutek). Przedstawienia stały się bardzo dzikie, co spowodowało zakaz Kabuki przez sioguna w 1629 roku.
Aby obejść zakaz, przedstawienie zaczęło być grane przez chłopców, którzy odgrywali żeńskie role. Współcześnie, teatr kabuki stał się popularnym spektaklem, który łączy realizm i formalizm, muzykę i taniec, mimikę, inscenizację i kostiumy, co implicuje ciągłą integrację między aktorami a publicznością. Z czasem tradycja męskich aktorów grających role żeńskie stała się jedną z charakterystycznych cech kabuki.
Ale ta sama historia się powtarza, chłopcy w kimono przebrani za kobiety odnieśli sukces. Wywołali nieodparte fascynacje u publiczności męskiej i stanowili preludium do homoseksualizmu i prostytucji. Ponownie rząd zakazał młodym chłopcom wchodzić na scenę, teraz dorośli mężczyźni musieli kontynuować ten dziwaczny teatr.
Złote lata
Okres od 1673 do 1841 roku jest często określany jako złote lata Kabuki. Stało się ono dominującą formą rozrywki w Japonii w tym czasie. Przedstawienia zaczęły odbywać się codziennie, handlowcy wykorzystywali ten teatr do zarabiania na jedzeniu i napojach, rozmowy koncentrowały się wokół Kabuki, artyści tworzyli obrazy i portrety w tym stylu. Naprawdę były to złote lata dla Kabuki.
upadek
Pod koniec XIX wieku Kabuki zaczęło tracić na popularności z powodu zachodnizacji w okresie Meiji. Durante II wojny światowej kabuki było używane jako narzędzie propagandy nacjonalistycznej. Po wojnie Amerykanie zakazali kabuki, prawdopodobnie z powodu wyrażania pragnień homoseksualnych.
Ale z czasem kabuki zaczęło znów zdobywać sławę, pojawiając się w mediach, filmach, jako część tradycyjnej kultury japońskiej. Dzisiaj można znaleźć kilka sztuk w niektórych miejscach Japonii, przyciągając głównie ciekawych turystów...
Poniżej zamieścimy kilka filmów do obejrzenia tego dziwnego teatru. A ty? Co sądzisz o tym dziwnym teatrze?
Poniższe wideo pokazuje taniec.
https://www.youtube.com/watch?v=4JjLuh4Ns7s
Poniższy film pokazuje prezentację.
Poniższy film pokazuje przygotowania artystów oraz nowoczesne przedstawienie w Roppongi.
