ญี่ปุ่นในปัจจุบันเป็นรัฐธรรมนูญสมบูรณาญาสิทธิราชตั้งแต่ปี 1868 หลังจากการฟื้นฟูเมจิ ซึ่งหลังจากสงครามโบชิน สิ้นสุดการโชกุน และส่งคืนอำนาจหลักให้แก่จักรพรรดิ.
ในยุคนั้น ซามูไรชนสูญเสียความนำหน้าและชื่อเสียงลดลงจนถึงขั้นต้องถูกล่าและถูกทำลายให้สิ้นสุด โชกุมถูกส่วนที่ดินและอำนาจของเขาถูกจับและสิ้นสุดทางโดยจักรพรรดิ ในที่สุด หลังจากหกศตวรรษ รัฐบาลพลเรือนได้รับคืนความเป็นไปได้แล้ว
ก่อนหน้านี้ ญี่ปุ่นเป็นรัฐบาลทหารขุนนางที่ถูกปกครองโดยตรงโดยโชกุน ซึ่งเป็นเหมือนเผด็จการทหารที่ควบคุมทั้งญี่ปุ่นและเป็นผู้ปกครอง de facto ของทั้งประเทศ ในขณะที่พระจักรพรรดิเป็นผู้ปกครอง de jure。
โชกุนาทเกิดขึ้นหลังจากการเข้าสู่อำนาจของ กลุ่มคามาคุระ มิโนโมโตะ โนะโยริโตโมะ (1147 – 1199) กลายเป็นโชกุนเรเจนต์คนแรกและเริ่มต้นช่วงเวลาที่รู้จักในปัจจุบันว่าเป็นช่วงคามาคุระ โดยจัดตั้งระบบศักดินาที่ซามูไร ซึ่งก่อนหน้านี้เป็นเพียงทหารธรรมดาที่อยู่ในตำแหน่งต่ำในลำดับชั้นทางทหาร ได้ขึ้นสู่อำนาจและถูกวางไว้เหนือชนชั้นสูงเพื่อให้บริการโดยตรงกับโชกุน
อย่างไรก็ตาม มีช่วงเวลาที่โชกุนถูกโค่นล้มโดยรัฐประหารที่กระทำโดยตระกูลอื่นเพื่อเข้ายึดอำนาจจากตระกูลที่ปกครองญี่ปุ่น ทำให้เริ่มต้นโชกุนอีกแห่งหนึ่ง ทำให้โชกุนถูกแบ่งออกเป็นสามยุค: ยุคคามาคุระ (1185 – 1333), ยุคอาชิการะ (1336 – 1573) และ ยุคโตคุกาวะ (1603 – 1868).
สารบัญ
ผู้สำเร็จราชการเมืองคามาคุระ
โชกุนาโตะคามาคุระ เริ่มขึ้นหลังจากที่มินาโมโตะ โนะ โยริโมโตะได้แย่งชิงอำนาจจากจักรพรรดิและกลายเป็นผู้ว่าราชการทหารของญี่ปุ่น。
ในช่วงเวลานั้นมีการชิงอำนาจระหว่างตระกูลคามาคุระและ พวงโจวซึ่งเป็นตระกูลที่มีอิทธิพลสูงสุดต่อโชกุม
ผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์คามาคุระสิ้นสุดลงด้วยการล่มสลายของจักรพรรดิโกะ - ไดโงะ (ค.ศ. 1288 - 1339) ซึ่งพยายามโค่นล้มผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ด้วยการรัฐประหารเพื่อจัดตั้งรัฐบาลพลเรือน
ผลก็คือ Go-Daigo ต้องสูญเสียบัลลังก์ถูกเนรเทศจากขุนนางและถูกเนรเทศ แม้ว่า Go-Daigo จะล้มเหลว แต่ผู้สำเร็จราชการก็อ่อนแอลงและล้มลงในปี 1333
อาชิคางะผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์
ทหาร Ashikaga Takauji (1305 – 1358) พยายามช่วย Go-Daigo คืนอำนาจของเขาเพียงเพื่อสุดท้ายหักหลังเขา และหลังจากถูกแต่งตั้งเป็นโชกุนคนใหม่ เริ่มต้นโชกุนาธิปไตย Ashikaga ซึ่งเป็นโชกุนาธิปไตยแห่งที่สอง。
ในระหว่างราชวงศ์อาชิกากะ ประเทศญี่ปุ่นได้รักษาความสัมพันธ์ทางการเมืองและการค้ากับเกาหลีและจีน
ต้องขอบคุณความตึงเครียดระหว่าง daimyos ขุนนางศักดินาของญี่ปุ่นที่แข่งขันกันเพื่อแย่งชิงอำนาจในช่วงสงครามโอนิน (สงครามกลางเมืองที่กินเวลาระหว่างปี 1467 ถึง 1477) ความภักดีต่อโชกุนจึงอ่อนแอลงอย่างมากและส่งผลให้สมัยเซ็นโกคุถูกกำหนดโดยการเมืองและสังคม ความไม่แน่นอนความขัดแย้งและการจลาจลระหว่างทหาร
ยุคเซ็งโกคุเป็นสาเหตุของการล่มสลายของโชกุน อาชิการะ ซึ่งสิ้นสุดลงด้วยการผลักไสอาชิการะ โยชิอากิ (1537 – 1597) โดยดาอิมโยะ โอด้า โนบุนางะ (1534 – 1582) ในปี 1573.
เป็นผลที่ Nobunaga ได้รับการควบคุมของอำนาจและทั้งประเทศญี่ปุ่นทั้งหมด
Tokugawa Shogunate
โนบุนากะสามารถปกครองญี่ปุ่นได้ทั้งหมดจนถึงปี 1582 เมื่อเขาถูกซามูไรอาเคชิมิตสึฮิเดะทรยศและสังหาร (พ.ศ. 1528 - 1582)
โทโยโทมิฮิเดโยชิ (ค.ศ. 1537 - 1598) เด็กฝึกงานของโนบุนากะตัดสินใจที่จะล้างแค้นให้กับการตายของเจ้านายของเขาในศึกยามาซากิ เมื่อเอาชนะมิตสึฮิเดะที่กลายเป็นโชกุนหลังจากสังหารโนบุนากะโทโยโทมิก็กลายเป็นโชกุนคนใหม่
อย่างไรก็ตามผู้สำเร็จราชการแทนโทโยโทมิอ่อนแอลงเมื่อการรุกรานเกาหลีของญี่ปุ่นถือเป็นความล้มเหลว ส่งผลให้กลุ่มของเขาสูญเสียอำนาจและอิทธิพลในญี่ปุ่นดังนั้นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์จึงล่มสลายในปี 1598 หลังจากการเสียชีวิตของโทโยโทมิ
หลังจากการล้มเหลวของเขา ไม่มีใครถูกกำหนดให้เป็นโชกุม ซึ่งทำให้เกิดช่องว่างในอำนาจของรัฐบาลญี่ปุ่น
ในปี 1600 ที่สมรภูมิเซกิงาฮาระทหารโทคุงาวะอิเอยาสุ (ค.ศ. 1543 - 1616) เอาชนะกองทัพตะวันตกพร้อมกับกองทัพของเขากองทัพตะวันออก ดังนั้นเขาจึงเข้ามามีอำนาจในการเป็นโชกุนคนใหม่จึงเริ่มต้นโชกุนโทคุงาวะ (1603 - 1868)
สมัยโทคุกาวะถูกกำหนดโดยนโยบายการแยกตัวของญี่ปุ่นการหลีกเลี่ยงความสัมพันธ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจใด ๆ กับชาวต่างชาติญี่ปุ่นจึงกลายเป็นประเทศปิดของส่วนที่เหลือของโลก
การสิ้นสุดของผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์และการฟื้นฟูเมจิ
ด้วยการค้าและการส่งเงินต่างประเทศกดดันประเทศญี่ปุ่นจึงเปิดรับชาวต่างชาติเข้ามา
อย่างไรก็ตาม โชกุนได้ดำเนินการเพื่อหลีกเลี่ยงไม่ให้ประเทศมีความสัมพันธ์กับประเทศต่างชาติใดๆ ได้มีการใช้ Ikokusen Muninen Uchiharairei ซึ่งยังเป็นที่รู้จักในชื่อ “นโยบายไม่คิดสองครั้ง” เพื่อแยกตัวญี่ปุ่นออกจากภายนอก
อย่างไรก็ตาม เพื่อที่จะแก้ไขชาวต่างชาติไม่ให้เข้ามาใกล้ ชาวญี่ปุ่นจะต้องเรียนรู้เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ของชาวต่างชาติ ดังนั้นจึงเริ่มได้รับอาวุธปืนจากชาวดัตช์ และจากนั้นก็ได้ศึกษาการผลิตของ อาวุธปืน เหล่านี้เพื่อผลิตให้มีประเภทและคุณภาพเดียวกัน
หลังจากที่มีความขัดแย้งกับกองกำลังต่างชาติ ญี่ปุ่นต้องเจรจาสัญญาเพื่อตัดสินใจหลีกเลี่ยงไม่ให้ประเทศถูกโจมตีต่อไป ในลักษณะนี้ นโยบาย“ไม่มองไปสองครั้ง”จึงสิ้นสุดลง
ต่อมา ผ่านทางสัญญาเหล่านี้ ชาวต่างประเทศได้รับอนุญาตให้เข้าสัมพันธ์พาณิชย์กับชาวญี่ปุ่น สิ่งนี้ทำให้โชกุมะรู้สึกไม่พอใจและใช้ซามูไร์เพื่อขัดขวางความสัมพันธ์พาณิชย์เหล่านี้
ในปีพ. ศ. 2411 ซามูไรจากตระกูลซัตสึมะได้รวมตัวกันเพื่อให้จักรพรรดิโค่นล้มโชกุนโทคุงาวะ และพวกเขาก็ทำเช่นนั้นส่งผลให้ Tokugawa Yoshinobu ลาออก (1837 - 1913) โชกุนคนสุดท้าย
และจากนั้น การปกครองโชกุนถูกยุติ โดยการนำอำนาจกลับไปสู่จักรพรรดิ การเปิดประเทศญี่ปุ่นต่อโลก การยกเลิกชนชาติซามูไร และสถาปัตยกรรมของรัฐธรรมนูญเชื่อมต่อกับระบอบราชวงศ์ตะวันตก
ความทันสมัยของญี่ปุ่น
ต่อมา กับการยุบโยกูนะโตะ ประเทศญี่ปุ่นก่อตั้งธุรกิจและกองทัพอย่างรวดเร็ว ซึ่งทำให้เป็นประเทศที่มีอำนาจซึ่งได้รับดินแดนทั่วทุกระดับในทวีปเอเชีย
คุณคิดอย่างไรกับบทความนี้ หากคุณต้องการเพิ่มอะไรอย่าลังเลที่จะแสดงความคิดเห็นและแบ่งปันกับเพื่อน ๆ เราขอแนะนำให้อ่าน:
