Muramasa - ดาบต้องสาป

มูรามาสะ เท่าที่เรามีบันทึก เขาเกิดก่อนปี 1501 แต่เราไม่รู้ว่าเมื่อไหร่กันแน่ ใช่ค่ะ นี่คือผู้ชายที่เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางหรือค่อนข้างจะยังเป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายในญี่ปุ่น ทำไม?? อืม ค่อยว่ากันอีกที แล้วค่อยว่ากัน

เริ่มต้นด้วยเขาเป็นที่รู้จักกันทั่วไปในชื่อ Sengo Muramasa [千子村正] เหตุผลของ Sengo [千子] ที่เกี่ยวข้องในนามของ Muramasa นั้นมีอยู่ในตำนาน ความเชื่อทั่วไประบุว่า Muramasa เกิดในสถานที่ที่เรียกว่า Sengo แต่ในความเป็นจริงแล้วไม่มีสถานที่เช่นนี้ใกล้กับ Kuwana

อีกหนึ่งตำนานยอดนิยมกล่าวว่าแม่ของ มุรามาสะ รัก พระโพธิสัตว์เสนจูคันนอน และเรียกอีกชื่อว่า Sengo ซึ่งเป็นรูปแบบย่อของ Senju no ko [の子] ลูกชายของเซนจู

เขาเป็นช่างตีเหล็กที่มีชื่อเสียงซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งโรงเรียน Muramasa ก่อนดำเนินการต่อ จำเป็นต้องทราบว่าการตีเหล็กเป็น "ศิลปะ" และเช่นเดียวกับจิตรกร ช่างตีเหล็กสามารถเข้าร่วมและประจำอยู่ใน "โรงเรียน" ของรูปแบบนั้นๆ ได้

ตัวอย่างเช่น ในภาพเขียนมี Realism, Cubism, Impressionism... ในร้านช่างตีเหล็กในญี่ปุ่น พวกเขาก่อตั้งโรงเรียนเมื่อพวกเขาจัดการเพื่อพัฒนารูปแบบการตีเหล็กที่เป็นเอกลักษณ์

และใช่ มุรามาสะมีวิธีการทำงานที่ไม่เหมือนใครและได้ก่อตั้งโรงเรียนของเขาขึ้นมา แต่โรงเรียนรูปแบบนี้หลายแห่งในญี่ปุ่นมีมานานแล้ว ดังนั้นโรงเรียน Muramasa จึงเป็นอีกหนึ่ง...

ในที่สุดเขาอาศัยอยู่ในช่วงระยะเวลาแมช (14 ศตวรรษที่ 16) ใน Kuwana จังหวัด Ise ญี่ปุ่น. (ปัจจุบันวัน Kuwana มิเอะ)

โรงเรียนมูรามาสะ

เช่นเดียวกับชื่อเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ของเขา Muramasa เป็นที่รู้จักจากคุณสมบัติที่ค่อนข้างแปลกตาในผลงานของเขา แอตทริบิวต์เหล่านี้มักเรียกตามคำที่ขึ้นต้นด้วย "Muramasa"

Muramasa-ba - คุณสมบัติพิเศษประการแรกของคุณคือการใช้ฮามอนรูปคลื่นบ่อยๆ Muramasa hamon ถูกจัดอยู่ในประเภท gunome-midare นั่นคือมันมีรูปร่างคล้ายคลื่นแบบสุ่ม

Muramasa-nakago - ลักษณะอื่น ๆ ที่สามารถระบุได้ง่ายที่คุณจะเห็นบนใบมีดของ Muramasa คือรูปร่างของท้องปลา (ทานาโกบาระ) ของนากาโกะ

แม้ว่าโรงเรียน Muramasa จะมีชื่อเสียงอย่างมากในวัฒนธรรมสมัยนิยม แต่ก็ไม่มีดาบเล่มใดที่ถูกกำหนดให้เป็นสมบัติของชาติหรือทรัพย์สินทางวัฒนธรรมที่สำคัญ

เมียวโนะมูรามาสะเป็นดาบเดียวที่ถูกกำหนดให้เป็นงานสำคัญอย่างเป็นทางการ ส่วนด้านหน้ามีป้าย Muramasa และสัญลักษณ์มนต์myōhō renge kyō [妙法蓮華経]

นักเรียน Muramasa ยังสร้างอาวุธที่ยอดเยี่ยม ตัวอย่างเช่น Fujiwara Masazane สาวกของ Muramasa ได้ปลอม Tonbokiri หนึ่งใน Three Great Spears ของญี่ปุ่น

Masazane ยังช่างเย็บด้วยดาบชื่อ Inoshishi-giri ซึ่งมาจากตำนานที่ Sakai Tadatsugu ฆ่าหมูป่าด้วยดาบนี้ เมื่อเขาไปล่ากับ Ieyasu ครั้งหนึ่ง

Muramasa และชื่อเสียงที่ไม่ดี

เนื่องจากความสมบูรณ์แบบของพวกเขาดาบ Muramasa จึงเป็นที่ชื่นชอบของซามูไรของ Mikawa โดยเฉพาะ (นำโดย โทคุงาวะอิเอยาสึผู้ก่อตั้งผู้สำเร็จราชการแทนโทคุงาวะและบรรพบุรุษของเขา) ดังนั้นจึงเป็นที่แน่นอนว่าเมื่อเกิดเหตุร้ายขึ้นในตระกูลที่เกี่ยวข้องกับดาบมุรามาสะ ..

ตัวอย่างเช่น Matsudaira Kiyoyasu ปู่ของ Ieyasu ถูกฆ่าตายโดยผิดพลาดโดย Abe Masatoyo ข้าราชบริพารของเขาเองด้วยดาบ Muramasa Matsudaira Hirotada พ่อของ Ieyasu ถูกแทงด้วยดาบ Muramasa โดย Iwamatsu Hachiya ซึ่งเสียหัวจากการดื่มมากเกินไป

เมื่อลูกคนแรกของ Ieyasu Matsudaira Nobuyasu ถูกบังคับให้ฆ่าตัวตาย (คว้านท้อง) หัวหน้าของเขา (ไคชาคุนิน) Amagata Michitsuna ใช้ดาบ Muramasa (พิธีเซ็ปปุกุไม่ได้เป็นเพียงการฆ่าตัวตายเท่านั้น แต่ยังมีคนที่ตัดหัวหลังจากเซปปุกุอีกด้วย)

แม้จะมีเหตุการณ์ที่โชคร้ายเหล่านี้ Tokugawa Ieyasu และคนรุ่นของเขาดูเหมือนจะชื่นชมอาวุธของ Muramasa เป็นอย่างมาก อิเอยาสึเองก็มีดาบสองเล่มที่มุรามาสะปลอมแปลงและทิ้งไว้ให้ครอบครัวของเขา ในปี 2013 ตระกูล Owari-Tokugawa ยังคงเป็นเจ้าของหนึ่งในสองคนในฐานะมรดก

และตำนานแห่งดาบต้องสาปก็เริ่มต้นขึ้น...

อย่างไรก็ตามจากเหตุการณ์ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ดาบของ Muramasa จะเริ่มถูกเลือกปฏิบัติ ดังนั้นคนรุ่นหลังในสมัยโชกุนจึงค่อยๆคิดว่ามุรามาสะเป็นสิ่งของที่น่ากลัว

อาราอิฮาคุเซกิข้าราชการระดับสูงของรัฐบาลให้ความเห็นว่า "มูรามาสะมีส่วนเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่น่ากลัวไม่น้อย" แม้แต่ Tokugawa Jikki ja ซึ่งเป็นหนังสือประวัติศาสตร์โชกุนที่ตีพิมพ์อย่างเป็นทางการก็บอก คาชิวาซากิโมโนกาตาริ [崎物語] 1787.

นิทานเรื่องนี้เกี่ยวกับตำนานที่อิเอยาสึถือว่าดาบมุรามาสะเป็นสิ่งของต้องคำสาปและขับไล่พวกมันออกจากครอบครัวของเขา ซึ่งเป็นประวัติศาสตร์ที่ผิดพลาดอย่างชัดเจน. ท้ายที่สุดเลยาสุเองก็ได้ทิ้งดาบมูรามาซาสองเล่มไว้เป็นมรดก ในจำนวนนี้ยังคงสืบทอดมาจากตระกูล Owari-Tokugawa ในปัจจุบัน

ในสมัยบาคุมัตสึ (พ.ศ. 2396-2411) พวกมุรามาสะได้รับการพิจารณาว่าเป็นผู้ถือคำสาปต่อผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ดังนั้นชิชิ (นักเคลื่อนไหวต่อต้านโทคุงาวะ) จึงต้องการได้รับใบมีดมูรามาสะ

แม้ว่าโรงเรียน Muramasa จะไม่มีสถานะที่สูงส่งหรือมีเกียรติสำหรับการใช้งานของราชวงศ์ในสมัยปกติ แต่ Muramasa ถูกใช้โดยเจ้าชาย Arisugawa Taruhito ผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพจักรวรรดิต่อต้านผู้สำเร็จราชการแทนคุณ Tokugawa ในช่วง สงครามโบชิน (1868-1869).

บทความยังอยู่กลางเส้น แต่เราขอแนะนำให้คุณอ่านด้วย:

ตำนานแห่งมูรามาซาในวัฒนธรรมญี่ปุ่น

ในวัฒนธรรมสมัยนิยมดาบ Muramasa มักถูกอธิบายว่าเป็นดาบที่ถูกสาปด้วยพลังปีศาจ Oscar Ratti และ Adele Westbrook กล่าวว่า Muramasa:

“ เขาเป็นช่างตีเหล็กที่เชี่ยวชาญมาก แต่มีจิตใจที่รุนแรงและไม่สมดุลซึ่งเขาควรจะส่งต่อไปยังดาบของเขา เป็นที่เชื่อกันอย่างแพร่หลายว่าพวกเขาหิวกระหายเลือดและกระตุ้นให้นักรบฆ่าตัวตายหรือฆ่าตัวตาย”

ว่ากันว่าเมื่อถอดออกแล้วใบมีดมูรามาสะจะต้องดูดเลือดก่อนจึงจะกลับเข้าฝักได้ และมันไปไกลถึงขั้นบังคับให้ผู้สวมใส่ทำร้ายตัวเองหรือฆ่าตัวตายถ้าเขาไม่ "ดื่ม" เลือด

คุณเชื่อในตำนานของ MURAMASA หรือไม่?

One thing we all know is that art forms such as dance, theater, music, and storytelling are highly influential. They are able to convey ideas and ideals to their audience. In a world with little diversity of works to compete with these ideals, people are easily influenced.

ความคิดที่คิดว่า Muramasa ถูกสาปเป็นตำนานที่แพร่กระจายและได้รับการปลูกฝังอย่างดีจนเป็นส่วนหนึ่งของวัฒนธรรมญี่ปุ่นไปแล้ว แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าดาบจะถูกสาปจริงๆ

In my opinion, legends are a great way to develop a culture. But using myths to try to discriminate something, that's just plain stupid. After all, myths always start with rumors about a certain subject. And in this case, they were rumors to discriminate and instill fear about the Muramasa.

แต่เนื่องจากฉันเป็นแฟนตัวยงของนิยายปรัมปราแบบนั้น ฉันจึงไม่สามารถพูดได้ว่าสถานการณ์ปัจจุบันเลวร้าย ดังที่พวกเขากล่าวว่ามีความชั่วร้ายที่มาพร้อมกับความดี และด้วยความสัตย์จริง ตำนานดาบต้องสาปของ Muramasa เป็นหนึ่งในตำนานเกี่ยวกับดาบที่ดีที่สุดที่ฉันเคยพบเห็นมา แน่นอนว่าเป็นรองแค่ตำนานอย่าง Excalibur และ Durandal เท่านั้น...