Tenji – ความง่ายของอักษรเบรลล์ในภาษาญี่ปุ่น

เทนจิ [点字] เป็นคำภาษาญี่ปุ่นสำหรับอักษรเบรลล์ ซึ่งเป็นตัวอักษรที่ใช้โดยผู้ที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น โดยใช้จุดนูน 6 จุดแทนตัวอักษรและอนุญาตให้คนอ่านได้

คำในภาษาญี่ปุ่น เท็นจิ [点字] เป็นคำผสมระหว่างจุดและตัวอักษร ideograms ดังนั้นมันจึงเป็นตัวอักษรของจุด

เราขอแนะนำให้อ่าน:

• Nihon Shuwa – ภาษามือญี่ปุ่น
• หมายเลขโทรศัพท์ในญี่ปุ่น
• ฮิรางะนะเอะ คาตะคะนะเอะมะ เอ็ม เดซุโซ ゐ ゑ 𛀁 ヰ ヱ

การใช้อักษรเบรลล์ในญี่ปุ่น

ในประเทศญี่ปุ่น อักษรเบรลล์ถูกใช้อย่างกว้างขวางในฐานะเครื่องมือช่วยการเข้าถึงสำหรับผู้ที่มีความบกพร่องทางการมองเห็น ทำให้พวกเขาสามารถอ่านและเขียนได้อย่างอิสระ

เป็นเรื่องปกติที่จะพบป้ายและป้ายกำกับที่มีข้อมูลเป็นอักษรเบรลล์ในพื้นที่สาธารณะ เช่น ห้องน้ำและลิฟต์ ทำให้ทุกคนสามารถเข้าถึงพื้นที่เหล่านี้ได้

นอกจากนี้ยังมีเครื่องพิมพ์และจอ Braille ที่เฉพาะเจาะจงสำหรับการใช้งานส่วนบุคคล ทำให้คนที่มีความพิการทางสายตาสามารถเข้าถึงข้อมูลและสื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพ

นอกจากนี้ ญี่ปุ่นยังมีกฎหมายลิขสิทธิ์ที่อนุญาตให้ทำซ้ำงานตีพิมพ์ในอักษรเบรลล์ได้ แม้ในช่วงที่มีการคุ้มครองลิขสิทธิ์ สิ่งนี้น่าทึ่งเพราะช่วยให้ทุกคนสามารถเข้าถึงข้อมูลและสามารถสื่อสารได้อย่างอิสระและครอบคลุม โดยไม่ต้องพึ่งผู้เขียนในการสร้างเนื้อหา

นอกจากนี้ ตามท้องถนนในญี่ปุ่นยังมีการส่งเสียงในสัญญาณไฟจราจรเพื่อให้คนตาบอดสามารถระบุสัญญาณเปิดและปิดได้ ทุกพื้นปูด้วยแถบสีเหลือง

บรรจุภัณฑ์แชมพู บรรจุภัณฑ์กระดาษ บันทึกบัตรเติมเงิน แบบฟอร์ม และวัตถุอื่นๆ อีกมากมายจากประเทศญี่ปุ่น ถูกสร้างขึ้นโดยคำนึงถึงผู้ที่มีความบกพร่องทางสายตา

บล็อกสีเหลืองบนถนนในญี่ปุ่น

คุณเคยเห็นบล็อกสีเหลืองบนทางเท้าและสถานีรถไฟที่ญี่ปุ่นไหม? บล็อกเหล่านี้ถูกใช้โดยผู้ตาบอดเพื่อเดินทางอย่างปลอดภัยครับ Grupos de blocos amarelos e pretos podem ser encontrados em todo o país e também em algumas outras nações.

แผ่นอักษรเบรลล์แผ่นแรกถูกติดตั้งในญี่ปุ่น คิดค้นโดย Seiichi Miyake ในปี 1965 และพัฒนาเมื่อวันที่ 18 มีนาคม 1967 ที่จุดตัดปัจจุบันของเส้นทาง 250 Haraojima ใน Naka-ku, Okayama

บล็อกอักษรเบรลล์มี 2 ประเภท ได้แก่ บล็อกเรียงตามเส้นตรง (บล็อกเชิงเส้น) ที่ระบุทิศทางการเดินทาง และบล็อกเตือนรูปจุด (บล็อกดอทัล) ที่ระบุตำแหน่งของสถานที่อันตรายและการติดตั้งพร้อมคำแนะนำ

อักษรเบรลล์ในภาษาญี่ปุ่น

การเขียนอักษรเบรลล์ในภาษาญี่ปุ่นใช้โครงสร้าง 6 จุดเช่นเดียวกับประเทศส่วนใหญ่ แต้มจะมีหมายเลข 1 ถึง 6 โดยจุดสามจุดทางด้านซ้ายจะมีหมายเลข 1 ถึง 3 และจุดสามจุดทางด้านขวาจะมีหมายเลข 4 ถึง 6

คะแนนปัจจุบันแสดงด้วย "●" และคะแนนขาดโดย "○" สิ่งสำคัญคือต้องสังเกตว่านี่คือวิธีการอ่าน และเมื่อเขียนด้วยความช่วยเหลือของอุปกรณ์ เช่น เครื่องพิมพ์ดีดอักษรเบรลล์ ลำดับของจุดจะกลับด้านเนื่องจากเทคนิคการกดจุดที่ด้านหลังกระดาษ

ภาษาญี่ปุ่นดั้งเดิมประกอบด้วยตัวอักษร 3 ตัว ได้แก่ ฮิรางานะ คาตาคานะ และคันจิ ในอักษรเบรลล์ อักษรฮิรางานะและคาตาคานะจะเหมือนกันและไม่มีคันจิ

โดยพื้นฐานแล้ว อักษรเบรลล์ในภาษาญี่ปุ่นคือสิ่งที่ชาวต่างชาติและชาวญี่ปุ่นหลายคนใฝ่ฝันถึง การมีตัวอักษรที่ประกอบด้วยพยางค์เดียวโดยไม่มีสัญลักษณ์แสดงความหมาย แต่เรารู้ว่าสัญลักษณ์แสดงความหมายมีความสำคัญต่อการทำความเข้าใจไวยากรณ์และคำที่มีการออกเสียงคล้ายกัน

เราขอแนะนำให้อ่าน: ทำไมคนญี่ปุ่นถึงใช้ Ideograms (คันจิ) ในภาษาของพวกเขา?

บทความยังอยู่กลางเส้น แต่เราขอแนะนำให้คุณอ่านด้วย:

การใส่ Dakuten และเสียงย่อใน Braille คืออย่างไร?

ซึ่งแตกต่างจากภาษาญี่ปุ่นแบบดั้งเดิม เมื่อจดหมายจำเป็นต้องมี dakuten หรือ handakuten (バパ) โครงสร้างที่มีจุดในหมายเลข 5 สำหรับ dakuten และ 6 สำหรับ handakuten จะใช้ก่อนตัวอักษรภาษาญี่ปุ่น

เราขอแนะนำให้อ่าน: Dakuten และ handakuten - เครื่องหมายคำพูดเป็นภาษาญี่ปุ่น

สิ่งเดียวกันนี้เกิดขึ้นกับเสียงตัวย่อ (きゃ) ซึ่งทำเครื่องหมายไว้ที่จุดหมายเลข 4 ความแตกต่างอยู่ที่ตัวอักษร ซึ่งโดยทั่วไปจะใช้แทนเสียงของคานะตัวเล็ก ตัวอย่างเช่น [きゅ] จะใช้ [く] และきゃ ใช้ [か]

ดาคุเท็นสามารถผสมกับเสียงที่หดได้ ดังนั้นในเฟรตที่แล้ว เราสามารถทำเครื่องหมายจุดที่ 4 และ 5 ตามด้วย [か] เพื่อแทน [ぎゃ] ฉันไม่รู้ว่าคุณเข้าใจไหม แต่เพื่อให้ง่ายขึ้น ขอฝากรูปภาพไว้ด้านล่าง:

การสื่อสารด้วยอักษรเบรลล์โดยใช้นิ้ว

ระบบการสื่อสารที่เรียกว่า "ระบบการให้คะแนนด้วยมือ" หรือ "ระบบการให้คะแนนด้วยนิ้ว" เป็นวิธีที่คนตาบอดและคนหูหนวกใช้ในการสื่อสาร

ใช้หกนิ้ว (นิ้วหัวแม่มือ ดัชนี กลาง วงแหวน เล็ก) เพื่อแสดงจุดหกจุดของระบบอักษรเบรลล์ ระบบนี้สร้างขึ้นโดย Reiko Fukushima ในปี 1981 และนำเสนอเป็นภาษาอังกฤษในการประชุม Helen Keller World Conference ครั้งที่ 4 ซึ่งจัดขึ้นที่ Stockholm ในปี 1989

ระบบการให้คะแนนด้วยตนเองเป็นไปตามกฎของอักษรเบรลล์ แต่ได้รับการดัดแปลงเพื่อใช้ในการสนทนา ตัวอย่างเช่น ไม่ใช้ช่องว่างระหว่างคำ ไม่ใช้เครื่องหมายวรรคตอน เช่น เครื่องหมายอัฒภาค ใช้เครื่องหมายวรรคตอนแบบออกเสียง เริ่มด้วยชื่อบุคคลที่สื่อสาร และใช้ตัวย่อสำหรับคำทั่วไป

ระบบเครื่องหมายวรรคตอนด้วยตนเองนั้นรวดเร็วและแม่นยำกว่าการสื่อสารรูปแบบอื่นๆ เช่น การเขียนด้วยลายมือหรือระบบการสื่อสารด้วยมือ และผู้ที่รู้อักษรเบรลล์อยู่แล้วก็สามารถเรียนรู้ได้ง่ายเช่นกัน