คุณรู้ไหมถึงวิธีแบบดั้งเดิมและเป็นกฏหมายที่คนญี่ปุ่นใช้เพื่อขอโทษและขออภัย? ในบทความนี้เราจะพูดถึงวิธีที่สุภาพ ถ่อมตน และเป็นกฏหมายที่สุภาพในการขอโทษในภาษาญี่ปุ่นที่เรียกว่า ความหวาน.
Dogeza [土下座] เป็นองค์ประกอบของมารยาทดั้งเดิมของญี่ปุ่นที่เกี่ยวข้องกับการคุกเข่าลงบนพื้นโดยตรงและก้มลงกราบตัวเองในขณะที่แตะศีรษะลงบนพื้น คำว่านั่งบนพื้น
โอ ความหวาน ใช้เพื่อแสดงความเคารพต่อคนที่มีสถานะสูง อย่างเช่น การขอโทษอย่างจริงใจ หรือแสดงความปรารถนาที่จะขอบคุณคนนั้น ไม่ได้แปลคำที่ไม่ใช่ภาษาโปรตุเกส
Índice de Conteúdo
ชาวญี่ปุ่นใช้ Dogeza เมื่อใด
ในสังคมญี่ปุ่น การนั่งบนพื้นและโสดแนน้ำหน้าเป็นการเคารพที่ไม่ธรรมดาที่ใช้เมื่อใครบางคนถูกละเว้นไปจากพฤติกรรมประจำวัน โดยตลอดมาถือโทษเพียงแค่ โค้ง.
โอ ความหวาน มันถูกใช้ในกรณีที่สุดขีด เช่น เมื่อนักการเมืองทำลายในหน้าที่และขอโทษสาธารณะ มันเป็นการโค้งร่างที่สมบูรณ์แบบ การโค้งตัวอย่างที่ครบถ้วนถึงขีดสุดที่น้อยคนใช้กันในปัจจุบัน
เราสามารถแสดงความขอโทษด้วยการกระทำที่ดีต่อผู้อื่น และจากนั้นให้เวลาสำหรับการฟื้นฟูและการเปลี่ยนแปลงตัวเอง ความหวาน มันไม่ใช่แค่การขอโทษเท่านั้น มันคือการวิงวอนอย่างนั้น การลดตัว เเสดงให้เห็นถึงความอับอายอย่างสมบูรณ์แบบ
เรื่องราวของ Dogeza
หนึ่งในบันทึกแรกของ ความหวาน สามารถพบได้ในหนังสือประวัติศาสตร์ชื่อเรื่องของการเจอกันระหว่างชาวจีนและญี่ปุ่นที่มีชื่อเรียกว่า กิชิวาจินเดน [魏志倭人伝] ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นประเพณีของญี่ปุ่นโบราณ
มีการกล่าวถึงสามัญชนของ Yamataikoku ในสมัยโบราณเมื่อพบกับขุนนางตามถนนต่างก้มลงกราบ ณ จุดนั้นปรบมือราวกับกำลังอธิษฐาน Hanni จากยุค Kofun สามารถเห็นได้ด้วย ความหวาน.
ณ เริ่มต้นของยุคสมัยที่ผ่อนคลาย ที่เป็นที่รู้จักกันในชื่อขบวนเสด็จ ไดเมียวเชื่อกันว่าเป็นข้อบังคับสำหรับสามัญชนที่ต้องแสดง dogeza แต่สิ่งนี้ไม่ถูกต้อง เป็นเรื่องปกติที่คนทั่วไปจะแสดงความอ่อนโยนในยุคปัจจุบันเมื่อถูกสัมภาษณ์โดยผู้บังคับบัญชา
อย่างไรก็ตาม, วิธีหนึ่งในการป้องกันตัวเองและขอโทษในที่ที่ความเสียหายต่อภาพลักษณ์ถูกละเลย, แนวคิดของคุณที่รู้สึกอับอายยังคงฉายาที่จำแนกไม่มีประการ
