การรู้ภาษาต่างประเทศสองหรือสามภาษานั้นไม่น่าแปลกใจอีกต่อไป ความรู้หลายภาษาที่สมบูรณ์แบบเป็นเกณฑ์ที่สำคัญที่สุดสำหรับการเติบโตของอาชีพในยุคโลกาภิวัตน์ พูดได้หลายภาษาคือคนที่พูดได้หลายภาษา โพลิกลอตคือคนที่พูดภาษาต่างประเทศได้สี่ภาษาขึ้นไป ในขณะที่ไฮเปอร์โพลิกล็อตพูดมากกว่าสี่ภาษา ตัวอย่างเช่น สวิตเซอร์แลนด์มีภาษาราชการสี่ภาษา ได้แก่ เยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาลี และ Rat Romance ทำให้ภาษาสวิสโดยเฉลี่ยเป็นภาษาที่พูดได้หลายภาษา
ยังไม่ได้กำหนดจำนวนภาษาต่างประเทศที่แน่นอนที่บุคคลสามารถเชี่ยวชาญได้ สิ่งเดียวที่เรารู้แน่นอนคือตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ผู้คนสามารถพูดภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาพื้นเมืองของพวกเขาได้เสมอ
นักเขียนมืออาชีพที่ให้บริการ "จ่ายเงินเพื่อเขียนเรียงความ" ให้กับนักเรียน แนะนำให้คุณอ่านเกี่ยวกับภาษาต่างๆ ที่มีชื่อเสียง
พระพุทธเจ้าพูด 150 ภาษาตามตำนาน ในขณะที่มูฮัมหมัดพูดทุกภาษาที่พูดในโลก พระคาร์ดินัล Giuseppe Mezzofanti พูดได้หกสิบภาษาเขียนเพลงมากกว่าห้าสิบภาษาและแปลจาก 141 ภาษาโดยไม่ต้องออกจากอิตาลี! เป็นความจริงที่ Guinness World Records กล่าวถึงความสามารถที่ "เจียมเนื้อเจียมตัว" มากกว่าของ Cardinal Mezzofanti ในการพูดเพียง 26 ภาษาได้อย่างคล่องแคล่ว เมื่อพระคาร์ดินัลถูกถามว่าในความเห็นของเขามีกี่ภาษา บุคคลที่สามารถรู้ได้ เขาตอบว่า "มากเท่าที่พระเจ้าต้องการ" นักเรียนฟินแลนด์ถูกเผาบนเสาเพราะเขาสามารถจดจำภาษาต่างๆ ได้อย่างรวดเร็วและรวดเร็ว ซึ่งถือว่าเป็นไปไม่ได้หากปราศจากความช่วยเหลือจากวิญญาณอสูร
ตั้งแต่นั้นมา โลกก็เปลี่ยนไปอย่างมาก คนที่รู้ภาษาต่าง ๆ มากมายจะไม่ถูกฆ่าอีกต่อไป อย่างไรก็ตาม วิทยาศาสตร์ยังไม่ได้แก้ไขสาระสำคัญของปรากฏการณ์ hyperpolyglot ความรู้ภาษาต่างประเทศถือได้ว่าเป็นสัญลักษณ์ของอารยธรรมระดับสูงในสมัยหลังยุคกลาง ตัวอย่างเช่น Bohdan Khmelnytsky มีคลังแสงภาษาห้าภาษา
แคทเธอรีนมหาราชพูดภาษาอื่นอีกสามภาษานอกเหนือจากภาษาเยอรมัน (ภาษาแม่ของเธอ) และรัสเซีย Hyperpolyglots เป็นเรื่องธรรมดาในหมู่นักวิทยาศาสตร์และนักเขียน ลีโอ ตอลสตอยพูดภาษาอังกฤษ ฝรั่งเศสและเยอรมันได้คล่อง เช่นเดียวกับภาษาโปแลนด์ เช็ก และอิตาลี นอกจากนี้ เขายังพูดภาษากรีก ละติน ตาตาร์ ยูเครน และสลาโวนิกของคริสตจักร รวมทั้งภาษาดัตช์ ตุรกี ฮีบรู บัลแกเรีย และภาษาอื่นๆ Alexander Griboyedov เรียนภาษากรีกและละตินตั้งแต่ยังเป็นเด็กและพูดภาษาเยอรมัน ฝรั่งเศส อิตาลีและอังกฤษ ในที่สุดเขาก็เรียนภาษาเปอร์เซีย อาหรับ และตุรกี
Johann Martin Schleyer นักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน พูดได้ 41 ภาษา สิ่งนี้อาจทำให้เขาพัฒนา Wolapück ซึ่งเป็นภาษาเทียมภาษาแรกของโลกสำหรับการสื่อสารระหว่างประเทศ ซึ่งเป็นภาษาก่อนหน้าของภาษาเอสเปรันโต ไฮน์ริช ชลีมันน์ นักโบราณคดีที่มีชื่อเสียง ใช้เวลาว่างในการเรียนภาษาต่างๆ เขาเรียนรู้เกี่ยวกับสิบห้าภาษาตลอดชีวิตของเขาเป็นงานอดิเรก จำเป็นต้องพูด ทักษะทางภาษาของชลีมันน์มีประโยชน์ในระหว่างการขุดค้นในหลายส่วนของโลก
polyglossia หรือ multilingualism คืออะไรกันแน่? มันเป็นเรื่องของความสามารถตามธรรมชาติหรือความขยันหมั่นเพียรและแรงจูงใจหรือไม่? มีขีดจำกัดบนที่ยังไม่มีใครไปถึงหรือไม่? จากการวิจัยพบว่าไม่มีข้อจำกัด วันนี้นักวิทยาศาสตร์เชื่อว่าทุกคนที่ต้องการและต้องการสามารถเรียนรู้ภาษาได้มากเท่าที่ต้องการ
เราถูกจำกัดด้วยความปรารถนาของเราเองและความสั้นของชีวิตมนุษย์เท่านั้น เราสามารถเรียนภาษาต่างๆ ได้มากเท่าที่พลังงานและเวลาของเราจะเอื้ออำนวย จากการวิจัยพบว่าสมองของคนทั่วไปทำงานได้ที่ 10% ของศักยภาพเท่านั้น นั่นคือ เราสามารถทำงานได้เร็วขึ้น 10 เท่า และรับข้อมูลมากขึ้น 10 เท่า ทั้งหมดขึ้นอยู่กับเจตจำนง ประสิทธิภาพ แรงจูงใจ และความอุตสาหะของแต่ละคน
คำถามสำคัญไม่ใช่ว่าเราสามารถเรียนรู้ภาษาได้กี่ภาษา แต่ว่าเราจำเป็นต้องใช้ภาษาอะไรในชีวิตประจำวันและจำเป็นต้องการเรียนรู้ภาษาเท่าไหร่
