เด็กคืออนาคตของชาติ! เพื่อให้ได้ผลดีรัฐบาลและผู้ปกครองต้องมีส่วนในการเลี้ยงดูบุตร เด็กเหล่านี้ได้รับการศึกษาอย่างไร? พวกเขามักทำอะไรในชีวิตประจำวัน? พฤติกรรมของคุณเป็นอย่างไร? ในบทความนี้เราจะได้เห็นความอยากรู้หลายประการเกี่ยวกับการสร้างและพัฒนาการของเด็กญี่ปุ่น
จำนวนเด็กญี่ปุ่นลดลงในแต่ละปีในญี่ปุ่นงานวิจัยระบุตัวเลขเด็กอายุต่ำกว่า 16 ปีต่ำกว่า 20 ล้านคน หนึ่งในผู้รับผิดชอบหลักคือ ขาดความสนใจของคู่รักในการมีลูก. การเลี้ยงดูและการให้ความรู้แก่เด็กมีค่าใช้จ่ายสูงในญี่ปุ่นซึ่งสูงกว่า 600,000 ดอลลาร์ 72% ของคู่รักคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้
นอกจากนี้เด็กญี่ปุ่นจำนวนมากจบลงด้วยการศึกษาเพื่อเป็นผู้สืบทอดตระกูล หลายคนไม่มีความเป็นปัจเจกบุคคลหรือได้รับความกดดันจากประเทศและสังคม รัฐบาลญี่ปุ่นพยายามแก้ไขปัญหาด้วยเงินอุดหนุนและความช่วยเหลือ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ
Índice de Conteúdo
พัฒนาการของเด็กญี่ปุ่น
เราไม่ควรพูดถึงปัญหาในการเลี้ยงลูกเพียงอย่างเดียว บทความนี้จัดทำขึ้นโดยเฉพาะสำหรับเด็กชาวญี่ปุ่นที่สมควรได้รับการเน้นย้ำในเรื่องความพยายามอย่างมากในสังคม ญี่ปุ่นคาดหวังให้บุตรหลานมีประสบการณ์และพัฒนาทักษะบางอย่างเสมอ
พ่อแม่ชาวญี่ปุ่นที่ห่วงใยลูกอย่างแท้จริงพยายามซื้อเวลาและพัฒนาจิตใจของเด็กผ่านการเล่นเกมและกีฬา แม้แต่ความบันเทิงทางทีวีของญี่ปุ่นก็มักจะพัฒนาความคิดของเด็กด้วยแอนิเมชั่นที่ซับซ้อนเช่น Detective Conan
เด็ก ๆ ได้รับการสนับสนุนตั้งแต่อายุยังน้อยในการจับคู่กับเด็กชายและเด็กหญิงผู้สูงอายุและคนหนุ่มสาวและเด็กที่มีอายุต่างกัน จุดประสงค์ของกิจกรรมเหล่านี้คือการสร้างความสัมพันธ์ทางสังคมระหว่างคนเหล่านี้เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่วัยรุ่นเผชิญ น่าเสียดายที่สิ่งนี้ไม่ประสบความสำเร็จเสมอไป
ผลวิจัยชี้แม่ญี่ปุ่นมีความสัมพันธ์ที่กลมกลืนกับลูก ในขณะที่แม่ชาวอเมริกันมักจะออกคำสั่ง แต่แม่ชาวญี่ปุ่นก็พยายามเจรจาเรื่องนี้กับเด็ก สิ่งนี้ฟังดูดี แต่ความสัมพันธ์นี้ลงเอยด้วยการสร้างผู้คนที่พึ่งพาและไม่ได้เตรียมตัวมาเผชิญกับโลกใบนี้
พ่อแม่บางคนไม่อยู่จริงๆทิ้งลูกไว้รับเลี้ยงเด็กหรือแม้แต่จ่ายเงินให้คนดูแลลูก ๆ (ครอบครัวที่ร่ำรวยมักทำเช่นนี้) อื่น ๆ เพียงแค่ปล่อยเด็ก 6 ปีของพวกเขาอยู่คนเดียวที่บ้านหรือกับพี่น้องเก่าของพวกเขา ความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องสิ้นสุดขึ้นเป็นบางสิ่งบางอย่างที่แข็งแกร่งมากเติบโตมากกับการดูแลของพี่ชายที่
พฤติกรรมของเด็กในญี่ปุ่น
เด็กเล็กมักได้รับการปกครองโดยอิสระและได้รับอนุญาตให้ทำในสิ่งที่พวกเขาต้องการ พวกเขามักจะส่งเสียงดังในที่สาธารณะ เด็กญี่ปุ่นส่วนใหญ่เรียนรู้ระเบียบวินัยในโรงเรียนเท่านั้นไม่ใช่กับพ่อแม่
เด็กญี่ปุ่นมักจะได้รับการศึกษาดี หากเด็กประพฤติผิดพ่อแม่มักจะมีความผิดมากกว่าตัวเด็ก คุณแม่ชาวญี่ปุ่นมักจะไม่ดุลูกและพยายามฝึกลูกให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ผ่านการให้กำลังใจและการชมเชย เพื่อเป็นการลงโทษพวกเขาแสดงความไม่พอใจด้วยการตำหนิเล็กน้อยหรือขู่ว่าจะกีดกัน
คุณแม่บางคนมักปล่อยให้ลูกขังไว้นอกบ้านเมื่อลูกทำอะไรผิด คุณสามารถเห็นเอกสารแนบของเด็ก ๆ ว่าอยากกลับบ้านบางคนเต็มใจที่จะทำอะไรก็ได้ ทัศนคติเช่นนี้แตกต่างจากการลงโทษและการเฆี่ยนตีแบบเดิม ๆ ที่เราคุ้นเคย
ตั้งแต่วัยเด็กเด็ก ๆ ได้รับการสอนว่าภายในปลอดภัยและภายนอกเป็นอันตราย นั่นคงเป็นสาเหตุที่ชาวญี่ปุ่นบางคนกลัวสิ่งที่แตกต่างหรือต่อต้านระบบ
เด็ก ๆ ในญี่ปุ่นยังมีความเป็นอิสระ มีเด็กอายุเพียง 6 ขวบที่เดินทางด้วยรถประจำทางทั่วประเทศไปบ้านปู่ย่าด้วยตัวเอง เด็กหญิง 9 ขวบมักขึ้นรถไฟเพื่อไปสวนสนุกคนเดียว แน่นอนก่อนที่จะได้รับเอกราชนี้พวกเขาเรียนรู้ทุกอย่างจากพ่อแม่และโรงเรียน
ปัญหาเด็กญี่ปุ่น
สิ่งเช่นเกม โทรศัพท์มือถือ และอินเทอร์เน็ตมีส่วนมากในการขัดขวางการพัฒนาทางสังคมและการสื่อสารของเด็กๆ ในประเทศญี่ปุ่น การวิจัยบ่งชี้ให้เห็นว่าเด็กๆ ในประเทศญี่ปุ่นมักจะดูโทรทัศน์มากกว่าเด็กๆ ในประเทศอเมริกัน
นักเรียนมักจะยุ่งกับกิจกรรมหลังเลิกเรียน บางคนลงเอยด้วยการทุ่มเทให้กับกิจกรรมหรือหน้าที่บางอย่างมากเกินไปจนลืมความสนุกสนานและเวลาว่างที่จะสนุกกับเพื่อน ๆ แม้จะมีกิจกรรมกีฬา แต่พัฒนาการทางร่างกายของเด็กก็ลดลงมากขึ้นเรื่อย ๆ
มันค่อนข้างซับซ้อนในการเขียนบทความโดยไม่มีหัวเรื่องเฉพาะ ฉันหวังว่าฉันจะไม่สับสนในระหว่างการวิจัยของฉันมันมีข้อมูลมากมายที่จะได้รับฉันพยายามสรุปให้มากที่สุดและเลือกเฉพาะข้อเท็จจริงที่น่าสนใจ บทความอื่น ๆ ที่มีรายละเอียดและเฉพาะเจาะจงมากขึ้นคุณสามารถพบได้ในเว็บไซต์
เราขอขอบคุณสำหรับความคิดเห็นและการแบ่งปัน สำหรับข้อมูลเพิ่มเติม โปรดอ่านด้วยค่ะ:
