ญี่ปุ่นพิสูจน์อาวุธปืนไม่จำเป็น?

ด้วยความรุนแรงที่เพิ่มขึ้นในบราซิลการใช้อาวุธปืนทำให้เกิดการพูดคุยบนเครือข่ายสังคมออนไลน์ หลายคนต้องการให้บราซิลทำเหมือนสหรัฐอเมริกาและอำนวยความสะดวกในการเข้าถึงอาวุธปืนสำหรับประชากร ในบทความนี้เราจะวิเคราะห์ประเทศญี่ปุ่นและพิสูจน์ว่าจากประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมการมีอาวุธปืนอาจไม่จำเป็น

แต่ละประเทศมีสถานการณ์และสถานการณ์ของตนเองที่กำหนดว่าควรใช้และไม่ควรใช้และแจกจ่ายอาวุธอย่างไร ในญี่ปุ่นเองอาวุธปืนมีบทบาทสำคัญมากในประวัติศาสตร์และวัฒนธรรม ในบทความนี้เราต้องการแก้ไขปัญหาหลายประการเช่น:

ฉันต่อต้านการใช้อาวุธปืนโดยสิ้นเชิง แต่ถ้าต้องเลือกระหว่างคนบริสุทธิ์ที่ตายมากกว่าโจรเพราะการปลดอาวุธฉันชอบคนติดอาวุธที่ฆ่าโจร เราต้องคิดก่อนว่านี่เป็นขั้นตอนที่ดีที่สุดในการยุติความไม่มั่นคงของบราซิลหรือไม่

ที่ประเทศญี่ปุ่นมีกี่คนเสียชีวิตจากปืนกระสุนและที่โลกมีกี่คนเสียชีวิตเช่นกัน?

ในบราซิลมีผู้เสียชีวิตจากอาวุธปืนมากกว่า 50,000 รายทุกปีในขณะที่ในสหรัฐอเมริกาจำนวนผู้เสียชีวิตมักจะอยู่ในช่วง 30,000 คน แล้วญี่ปุ่นล่ะ? โดยปกติจำนวนผู้เสียชีวิตจากอาวุธปืนต่อปีในญี่ปุ่นจะไม่เกิน 10 คน

ประมาณ 90% ของประชากรอเมริกันติดอาวุธในขณะที่ 8.8% ของประชากรบราซิลติดอาวุธในขณะที่ในญี่ปุ่นไม่มีแม้แต่เจ้าหน้าที่ตำรวจทุกคนที่ติดอาวุธ ถึงกระนั้นอาวุธปืนมีสัดส่วนมากกว่า 70% ของการฆาตกรรมในบราซิลในขณะที่ในสหรัฐอเมริกาตัวเลขนี้สูงกว่า 5 เท่าและส่วนแบ่งที่ดีมาจาก การฆ่าตัวตาย.

ในช่วง 30 ปีที่ผ่านมาการเสียชีวิตจากอาวุธปืนในบราซิลเพิ่มขึ้น 346.5% ในขณะที่อัตราของหลายประเทศลดลงทุกปี แม้แต่ประเทศเพื่อนบ้านและเม็กซิโกที่มีชื่อเสียงก็มีสถิติต่ำกว่าบราซิลแม้ว่าจะมีการค้าอาวุธปืนและยาเสพติดเพิ่มขึ้นเกือบสองเท่า

ประเทศเช่นเกาหลีและสิงคโปร์ห้ามและมีอัตราการเสียชีวิตจากปืนต่ำ ในทางกลับกันไอซ์แลนด์มีผู้เสียชีวิตจากปืนน้อยที่สุดถึง 30% ของประชากรติดอาวุธ เห็นได้ชัดว่าอาวุธปืนไม่ได้สร้างความแตกต่างมากนักในดัชนีของประเทศต่างๆ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับวิธีการทำงานของประเทศวัฒนธรรมและกฎหมายของประเทศนั้น ๆ

เอาปืนที่ญี่ปุ่นยากมากมั้ย?

เมื่อเราพูดถึงการเป็นเจ้าของปืนผู้คนเชื่อว่าห้ามมีปืนในบราซิลและญี่ปุ่นอย่างแน่นอนความจริงที่ยิ่งใหญ่ก็คือทุกคนสามารถมีปืนพกได้ภายใต้กฎหมายในทั้งสองประเทศ แต่มีกฎที่เข้มงวดหลายพันข้อและเป็นอย่างมาก ราคาแพงสำหรับทั้งหมดนั้น

มีการเปลี่ยนแปลงล่าสุดหลายอย่างที่ทำให้การครอบครองปืนมีข้อ จำกัด มากขึ้นในญี่ปุ่นเนื่องจากมีหลายครั้งที่ชาวญี่ปุ่นสามารถมีอาวุธที่แม้แต่ชาวอเมริกันก็ไม่ได้รับอนุญาตให้มี ทุกวันนี้แม้จะใช้ปืนลมในญี่ปุ่นก็ต้องมีใบอนุญาต

ในญี่ปุ่นคน ๆ หนึ่งต้องเข้าชั้นเรียนยิงปืนหลายครั้งผ่านการทดสอบข้อเขียนเข้ารับการทดสอบทางจิตวิทยาและยาเสพติดในโรงพยาบาลและทำการตรวจสอบชีวิตและประวัติอาชญากรรมของเขาครั้งใหญ่ ในบ้านของคุณควรเก็บอาวุธไว้ในที่ปลอดภัยแยกจากกระสุน ท้ายที่สุดคุณจะได้รับอนุญาตให้ใช้ปืนลูกซองหรือปืนยาวเพื่อล่าสัตว์

แม้จะมีใบอนุญาตปืนในญี่ปุ่น แต่คุณต้องแจ้งตำรวจทุกครั้งที่ออกล่าสัตว์และต้องใช้กระสุนกี่นัด หลังจากการล่าคุณต้องรายงานเป้าหมายของกระสุนแต่ละนัดว่ายิงไปกี่นัดยิงเข้าเป้ากี่นัดและข้อบกพร่องไปไหน ทุกปีคุณจะถูกตำรวจตรวจสอบ

อาวุธที่ผิดกฎหมายยังแพร่กระจายในญี่ปุ่นเช่นเดียวกับในประเทศใด ๆ ในหมู่อาชญากร โชคดีที่พวกเขาไม่ค่อยใช้ในการลักทรัพย์หรือปล้นเนื่องจากกฎหมายของญี่ปุ่นที่เข้มงวด การนำเข้าอาวุธอย่างผิดกฎหมายก็หายากมากเช่นกันอาวุธของอาชญากรบางชนิดเป็นถ้วยรางวัลสงครามธรรมดา ๆ

ประวัติการใช้ปืนในประเทศญี่ปุ่นและการห้ามใช้งานแห่งนั้น

ญี่ปุ่นใช้เวลาส่วนใหญ่ในประวัติศาสตร์ของตนในสงครามกลางเมือง ในปี 1500 ชาวดัตช์ได้นำอาวุธที่เรียกว่าปืนคาบศิลาซึ่งมีส่วนร่วมอย่างมากในสงครามในสมัยเซ็นโกคุ ในขณะเดียวกันญี่ปุ่นได้กลายเป็นผู้ผลิตอาวุธที่ใหญ่ที่สุดและมีคุณภาพสูงสุดในโลก

อาวุธช่วยให้ชาวนครสามารถเข้าร่วมในสงครามได้เนื่องจากมันไม่ต้องการการฝึกฝนและประสบการณ์มากนักเท่ากับดาบและธนู อาวุธช่วยเหลือ โอดะโนบุนากะ, Toyotomi Hideyoshi และ Tokugawa Ieyasu เพื่อรวมประเทศญี่ปุ่น Tokugawa Shogunate ถือเป็นหนึ่งในช่วงเวลาของความสงบสุขที่ยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ของประเทศญี่ปุ่น ครับ

โทโยโทมิฮิเดโยชิเป็นผู้ที่ห้ามชาวนาเป็นเจ้าของอาวุธเพื่อป้องกันการก่อกบฏ อาวุธปืนในญี่ปุ่นและการผลิตของพวกเขาถูกห้ามโดยสิ้นเชิงพร้อมกับดาบหลังจากการรวมตัวกันไม่นาน การเป็นเจ้าของอาวุธโดยทั่วไปถูก จำกัด อย่างรุนแรงและแม้แต่ชนชั้นซามูไรก็ถูกเปลี่ยนให้เป็นข้าราชการ

หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 อาวุธปืนได้สูญเสียความนิยมมากยิ่งขึ้นพร้อมกับการสิ้นสุดของกองทัพญี่ปุ่นขนาดมหึมา เดอะ ยากูซ่า และนักอาชญากรญี่ปุ่นลดลงอย่างไม่น่าเชื่อทุกปีโดยเฉพาะการใช้ปืนโดยมาเฟีย ซึ่งทำให้สันนิษฐานมากขึ้นในประเทศญี่ปุ่นและประชากรในประเทศได้เยียวยามากขึ้น

บทความยังอยู่กลางเส้น แต่เราขอแนะนำให้คุณอ่านด้วย:

ชาวญี่ปุ่นมองอาวุธปืนอย่างไร?

ชาวญี่ปุ่นส่วนใหญ่ไม่เคยเห็นปืนมาก่อนเลยนับประสาอะไรกับการยิงปืน ส่วนใหญ่มีเพียงตำรวจระดับสูงอาชญากรนักล่าและเจ้าหน้าที่ทหารเท่านั้นที่สามารถสัมผัสประสบการณ์การใช้อาวุธปืนได้ สิ่งนี้ทำให้ความต้องการอาวุธปืนไม่น่าเป็นไปได้สำหรับชาวญี่ปุ่น

ความเป็นจริงของชาวญี่ปุ่นทำให้พวกเขาคิดว่าถ้าประเทศอเมริกาเลิกใช้อาวุธ ความรุนแรงก็จะหายไปโดยง่าย ญี่ปุ่นไม่เคยคิดว่าจะมีการปล้นอย่างมีอาวุธหรือปล้นรถ แม้แต่น้อย

ในประเทศต่างๆเช่นสหรัฐอเมริกาและบราซิลอาวุธปืนดูเหมือนจะเข้าท่ากว่าซึ่งต่างจากญี่ปุ่นซึ่งสำหรับหลาย ๆ คนดูเหมือนโลกแฟนตาซี แต่จริงๆแล้วไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับความรุนแรงและอาวุธ

ไม่เพียง แต่ชาวญี่ปุ่น แต่บางประเทศที่พัฒนาแล้วอื่น ๆ ดูวัฒนธรรมของชาวอเมริกันอาวุธปืนในแง่ลบมาก ในประเทศส่วนใหญ่ที่อาวุธปืนที่มีการเปิดตัวการใช้งานทั่วไปของพวกเขาคือการล่าสัตว์และไม่ปกป้อง (แม้เพราะไม่มีความจำเป็น)

เฮอร์บี้เดียวที่มีการใช้อาวุธที่เป็นที่นิยมในประเทศญี่ปุ่นนอกจากวิดีโอเกมคือเอร์ซอฟท์ (airsoft) ในประเทศญี่ปุ่น คุณสามารถพบอาวุธแบบเอร์ซอฟต์ในหลากหลายรูปแบบ และแม้แต่อนิเมะและมังงะที่เกี่ยวกับเอร์ซอฟต์ก็ได้ถูกเปิดตัวในหลายปีที่ผ่านมา

ไม่มีการล่าสัตว์มีเอกลักษณ์ในญี่ปุ่นมากนัก ส่วนใหญ่ผู้ที่มีปืนในการล่าสัตว์ทำเป็นอาชีพ และไม่ได้ทำเพื่อความบันเทิง มีเพียงคนชั้นสูงและมีความสัมพันธ์กับต่างประเทศที่ล่าสัตว์เป็นงานอดิเรก

ญี่ปุ่นปลอดภัยอย่างไรโดยไม่มีปืนปืน?

วัฒนธรรมญี่ปุ่นในแง่มุมต่างๆทำให้ญี่ปุ่นปลอดอาวุธและความรุนแรง ความเข้มงวดในกฎหมายการศึกษาและสังคมทำให้ชาวญี่ปุ่นมีความสามัคคีโดยไม่คิดหรือพยายามทำชั่ว วัฒนธรรมที่เข้มงวดและแรงกดดันทางสังคมนี้มีผลตามมา แต่เป็นปัจจัยสำคัญในความมั่นคงของประเทศ

ฉันคงต้องใช้เวลาหลายปีในการพยายามอธิบายความแตกต่างทางวัฒนธรรมระหว่างชาวญี่ปุ่นและชาวบราซิลและผลกระทบอย่างรุนแรงต่อความมั่นคงของแต่ละประเทศอย่างไร บางคนใช้ข้ออ้างว่าบราซิลใหญ่และเต็มไปด้วยพรมแดนในขณะที่ญี่ปุ่นเป็นเพียงเกาะ แต่แนวคิดนี้ไม่ถูกต้องหากเราวิเคราะห์ข้อมูลจากประเทศเพื่อนบ้าน

ความแตกต่างระหว่างประเทศคือวัฒนธรรมและไม่ใช่ภูมิศาสตร์ บราซิลจำเป็นต้องใช้กฎหมายที่เข้มงวดและลงทุนด้านการศึกษาเพื่อยุติสถิติอาชญากรรมและการเสียชีวิตจากอาวุธปืนในประเทศอย่างรุนแรง หากประชากรมีความสนใจในผู้อื่นและความรู้เพิ่มขึ้นเล็กน้อยสิ่งเหล่านี้หลายอย่างจะหลีกเลี่ยงได้

ในความเป็นจริงในสถานการณ์ปัจจุบันในประเทศฉันเห็น แต่สิ่งเชิงลบที่เกิดขึ้นจากการปล่อยอาวุธโดยไม่มีการควบคุมอย่างเข้มงวดและไม่มีการเปลี่ยนแปลงกฎหมายอาญาและบทลงโทษ ไม่ต้องพูดถึงว่าชาวบราซิลที่มีวัฒนธรรมไม่ได้เตรียมพร้อมที่จะเป็นเจ้าของอาวุธ เจ้าหน้าที่ตำรวจบางคนไม่สามารถแสดงความสามารถในการใช้งานได้

ฉันไม่ได้ต่อต้านการปล่อยอาวุธฉันแค่ไม่คิดว่าเป็นความคิดที่ดีที่จะปล่อยอาวุธโดยไม่เปลี่ยนกฎหมายที่มีข้อบกพร่องในบราซิล บทความนี้ต้องการเพียงนำเสนอว่าอาวุธที่ทำให้ประเทศปลอดภัยไม่ใช่อาวุธ แต่เป็นกฎหมายและการศึกษา

ฉันคิดว่าทางออกเดียวและดีที่สุดสำหรับบราซิลคือทำเหมือนที่เคยทำในสิงคโปร์เพื่อกำจัดความชั่วร้ายทั้งหมดที่ต้นตอ การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นได้เนื่องจากทั้งญี่ปุ่นและสิงคโปร์เป็นประเทศที่มีความรุนแรงและกลายเป็นประเทศที่สงบสุข นั่นคุณ? คุณคิดอย่างไร? ฉันหวังว่าคุณจะสนุกกับบทความนี้เราขอขอบคุณการแบ่งปันและชอบที่จะรับฟังความคิดเห็นของคุณ