งานอนิเมะยังคุ้มอยู่ไหม?

ถ้าคุณชอบอนิเมะ มังงะ ละคร โทคุซัตสึ ภาพยนตร์ ซีรีส์ เกม และคอสเพลย์ แน่นอนว่าคุณต้องเคยเข้าร่วมงานอนิเมมาแล้วบ้าง ในบราซิล งานอนิเมะ เริ่มประสบความสำเร็จระหว่างช่วงปลายทศวรรษ 90 และต้นทศวรรษ 2000 ด้วยการแพร่หลายของอินเทอร์เน็ตและนิทรรศการแอนิเมชั่นญี่ปุ่นทางโทรทัศน์หลายช่อง เช่น Rede Manchete, Cartoon Network (บน Toonami) และ Animax ที่ช่วยเผยแพร่จักรวาลนี้ให้ ผู้ชมวัยหนุ่มสาว

ในปี 2546 ฉบับพิมพ์ครั้งแรกที่น่าอับอาย "เพื่อนอนิเมะ"คิดเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่ใหญ่ที่สุดในปัจจุบัน ผู้ชมโอตาคุ ของลาตินอเมริกาซึ่งมักจะดำเนินการในเมืองเซาเปาโล ในปี 2544 นั่นคือ 2 ปีก่อน Anime Friends ฉบับแรก SANA (Super Amostra Nacional de Animes) ฉบับแรกเกิดขึ้นที่เมือง Fortaleza เมือง Ceará ในขั้นต้น ทั้งสองงานมีจุดสนใจหลักในการจัดแสดงนิทรรศการเกี่ยวกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นและการขายมังงะ

หลายปีที่ผ่านมาและความนิยมที่เพิ่มขึ้นของเกม, การ์ตูนอเมริกัน (HQ's), จักรวาลเกินบรรยาย, ซีรีส์และภาพยนตร์เกาหลี, KPOP และโลกเนิร์ด เหตุการณ์ที่ยิ่งใหญ่เหล่านี้ได้ละทิ้งวัฒนธรรมญี่ปุ่น ดังนั้น ทุกวันนี้จึงหายากยิ่งที่จะหาบางสิ่งบางอย่าง ของวัฒนธรรมญี่ปุ่นในตัวพวกเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเราพูดถึง SANA

ในบทความนี้เราจะมาพูดคุยกันในหัวข้อ โดยพยายามทำความเข้าใจสาเหตุหลักที่ทำให้ผู้จัดงานวัฒนธรรมญี่ปุ่นเปลี่ยนกลุ่มเป้าหมาย ซึ่งปัจจุบันประกอบด้วยกลุ่มคนที่มีความสนใจแตกต่างจากข้อเสนอเดิมมาก .

หมายเหตุ: บทความนี้เป็นเพียงความคิดเห็น ดังนั้น ให้มองว่าเป็นมุมมองส่วนตัวของผู้เขียนในเรื่องนี้ ไม่ใช่ความจริงโดยสมบูรณ์

คลิกที่นี่ และอ่านบทความก่อนหน้าของเราเกี่ยวกับงานอนิเมะ!

Índice de Conteúdo

พวกเขายังดีอยู่หรือไม่?

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันไม่สามารถแสดงความคิดเห็นโดยเฉพาะเกี่ยวกับกิจกรรมอนิเมะทั้งหมดที่มีอยู่ในบราซิล (มีมากมาย) เนื่องจากฉันไปแค่ Sana เท่านั้น อย่างไรก็ตาม ฉันได้ยินเรื่องดีๆ มากมายเกี่ยวกับการประชุมที่จัดขึ้นในเซาเปาโล สาเหตุหลักมาจากข้อเท็จจริงที่ว่านี่คือที่ที่มีประชากรญี่ปุ่นมากที่สุดนอกประเทศญี่ปุ่นอาศัยอยู่ นอกเหนือจากคนหนุ่มสาวจำนวนมากจากเซาเปาโล สนใจในอนิเมะและมังงะ

ในทางกลับกัน Sana (Super Amostra Nacional de Animes) เป็นงานที่ฉันพูดได้ถูกต้องมากขึ้น เนื่องจากฉันได้เข้าร่วมงานหลายฉบับ Sana ได้ลดความสำคัญไปที่วัฒนธรรมญี่ปุ่นลงอย่างมากเพื่อให้มีพื้นที่มากขึ้นสำหรับกิจกรรมที่มุ่งไปที่สภาพแวดล้อมทางดนตรี (เช่น ดีเจ, มิกเซอร์และวงดนตรีระดับประเทศ) ในขณะที่ ผู้ชมเกินบรรยายและโดยเฉพาะอาหารและวัฒนธรรมเกาหลี การเปลี่ยนแปลงจุดโฟกัสของผู้ชมที่รุนแรงนี้ทำให้เกิดความไม่พอใจในหมู่ผู้ที่เข้าร่วมงานเวอร์ชันเก่า ในแง่นี้ เราสามารถพูดได้ว่าคุณภาพของเขาลดลงอย่างมาก

ในงานที่เน้นไปที่ญี่ปุ่นและอนิเมะ เราพบสิ่งต่างๆ เช่น ดีเจ ฟังเกอร์ ยูทูปเบอร์วาไรตี้ วงดนตรีเมทัล ห้องธีมซีรีส์อเมริกัน และเกมล่าสมบัติที่ไร้ความหมาย แน่นอน เราไม่ควรพูดเป็นนัยๆ แต่ในสายตาของบรรดาผู้ที่เข้าร่วมงานอนิเมะในยุคทอง เหตุการณ์ปัจจุบันยังคงเป็นที่ต้องการอย่างมากเมื่อพูดถึงญี่ปุ่นและวัฒนธรรมของญี่ปุ่น

งานอนิเมะหรืองานวัฒนธรรมป๊อป?

ครั้งหนึ่งเมื่อฉันเข้าร่วมการประชุมครั้งนี้ ฉันไปหาการ์ตูนญี่ปุ่นต้นฉบับ ฉันใช้เวลา 3 วันอย่างยืนกรานในการค้นหาการ์ตูนพื้นเมือง (นำเข้า) ที่ไม่ประสบความสำเร็จ ความจริงข้อนี้ทำให้ฉันผิดหวังจนตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันหยุดเข้าร่วมงาน "อนิเมะ" ครั้งใหญ่ แต่แล้วฉันก็รู้ว่าเหตุการณ์เหล่านี้ไม่มีอีกแล้ว จริงๆ แล้วยังมีอยู่ด้วยซ้ำ แต่ไม่ได้เน้นไปที่อนิเมะ หากในด้านหนึ่ง เรามีวัฒนธรรมป๊อปอเมริกันมากมาย วิดีโอเกม การบรรยายในหัวข้อเนิร์ด อนิเมะและมังงะถูกลืมหรือถูกละทิ้งไป

ในเทศกาลที่จัดขึ้นเพื่อประเทศญี่ปุ่นโดยเฉพาะและในหนังสือล้มลุก เรามักพบมังงะมากกว่าที่พบในงาน "มังงะ" ซึ่งค่อนข้างแปลกประหลาด

หากผู้จัดงานต้องการดึงดูดผู้ชมมากขึ้นโดยขยายขอบเขตให้ครอบคลุม "วัฒนธรรมป๊อป" โดยทั่วไป ให้พวกเขาเปลี่ยนชื่องาน...

การบุกรุก KPOP

การนำเอาวัฒนธรรมญี่ปุ่นในอดีตมาเป็นจุดสนใจ แหล่งท่องเที่ยวของเกาหลีได้แผ่ขยายออกไปเหมือนมดในรังมด วงดนตรีเกาหลี ไอดอลและ KPOP มีจำนวนผู้เข้าชมที่มากกว่าดาวการบิน JPOP (ป๊อปญี่ปุ่น).